به گفته مهدی هدایت، شهردار منطقه 19 تهران، برخورد با مافیای گلفروشان و جمعآوری و سازماندهی کودکان گلفروش جاده بهشت زهرا در دستور کار این شهرداری قرار گرفته است.
هدایت در یک نشست خبری، گفت: «مافیای گلفروشان از کودکان برای گلفروشی استفاده میکند و روزانه ۳۰ تا ۵۰ هزار تومان به آنها میدهد.» او درآمد هر گلفروش را بین ۱.۵ تا دو میلیون تومان (در روز) اعلام کرد و گفت که بر همین اساس، شناسایی و برخورد با مافیای گلفروشی در دستور کار است.
بنا به اظهارات این مقام شهرداری، در حالی که میانگین درآمد هر کودک کار از گلفروشی حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان در ماه است، مافیای گلفروشان ۴۵ تا ۶۰ میلیون تومان درآمد ماهانه دارند. او اظهار امیدواری کرد شهرداری با راهاندازی غرفههای فروش گل در این جاده، آمار حوادث رانندگی را کاهش دهد و برای خرید گل شرایطی مناسب فراهم کند.
محل فعالیت بخشی از این کودکان کار گلفروش داخل بهشت زهرا است؛ به همین دلیل مسئولان این مجموعه میگویند نمیتوانند آنها را تشخیص دهند و جمعآوری کنند. ۱۸ فروردین ۱۴۰۱، سعید غضنفری، مدیرعامل سازمان بهشت زهرا در مورد شکل فعالیت این کودکان کار گفت: «آنها میان مردماند و قابل تفکیک نیست که آیا این فرد کودک کار است یا خانواده متوفی و بستگانش.»
حضور کودکان گلفروش در حاشیه جاده منتهی به بهشت زهرا تهران پدیدهای آشنا است و شهرداری و پلیس نتوانستهاند مانع از فعالیت خطرناک آنها شوند. در سال ۱۳۸۸، یکی از ماموران ناحیه ۵ منطقه ۱۹ شهرداری تهران فعالیت گلفروشان در حاشیه این جاده را عامل بروز ترافیک سنگین و مرگ دستکم دو نفر در هفته اعلام کرد. به گفته او، كودكان گلفروش و صاحبكاران آنها با اطلاع از استقبال مردم از بازاری كه دارند، حاضر نیستند از گل فروشی در جاده دست بردارند و در غرفهها فعالیت کنند.
این گلفروشها معمولا از ساكنان مناطق اطراف بهشت زهرا مانند اسلامشهر، صالحآباد، باقرآباد، ورامین و... اند كه خانواده آنها وضعیت مالی مناسبی ندارند. شهرداری و نیروی انتظامی سالها است که میگویند برای جمعآوری و سازماندهی این کودکان و جلوگیری از فعالیت آنها در حاشیه جادههای منتهی به بهشت زهرا برنامههای متعددی دارند اما هیچ یک از آنها تاکنون نتوانستهاند فعالیت این کودکان را متوقف کنند.
خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه، اردیبهشت ۱۳۹۵ گزارشی از فعالیت خطرناک این کودکان منتشر کرد و نوشت که اغلب آنها کودکان افغاناند که «به دلیل شرایط دشوار زندگی، امکان تحصیل ندارند و هیچگاه رنگ نیمکتهای کلاس درس را ندیدهاند».
بر پایه برخی گزارشها، تعداد کودکان کار در ایران بین سه تا هفت میلیون نفر است که جمعیت آنها در تنها شهر تهران حدود ۲۰ هزار نفر تخمین زده میشود.