دومین جلسه رسیدگی به پرونده مردی که متهم است به خاطر کینه دو نفر را با اسید سوزانده، در حالی برگزار شد که متهم کماکان موضوع اسیدپاشی را انکار می‌کند.
رسیدگی به این پرونده از سال ۹۵ با گزارش اسیدپاشی روی دو نفر آغاز شد. مصدومان این پرونده به نام‌های بیژن و فرهاد به بیمارستان منتقل شدند. مأموران در تحقیقات اولیه متوجه شدند که فرهاد پیش از اسیدپاشی با چاقو مجروح شده است. در ادامه فرهاد به بخش مراقبت‌های ویژه منتقل شد و پس از چندین عمل جراحی و بستری ۵۰ روزه در نهایت بهبودی نسبی‌اش را به دست آورد و از بیمارستان ترخیص شد.
وی که از ناحیه سر و صورت آسیب دیده و یکی از چشمانش را هم از دست داده، به مأموران گفت: من و دوستم بیژن در پارک نشسته بودیم که متوجه درگیری چند نفر شدیم و هنگامی که برای میانجیگری جلو رفتیم، یکی از طرفین دعوا ظرف حاوی اسید را روی ما پاشید.
پس از آن بیژن نیز حرف‌های دوستش را تأیید کرد و به این ترتیب متهم به اسیدپاشی به نام حمید ۴۲ ساله که سابقه‌دار هم بود، بازداشت شد. او در ابتدا سعی کرد خود را بی گناه نشان دهد، اما در نهایت مجبور به اعتراف شد و پرونده او با صدور کیفرخواست برای رسیدگی به شعبه هفتم دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد.
در جلسه اول رسیدگی هر دو قربانی شکایت‌شان را مطرح کردند. فرهاد با تکرار اظهاراتش از قضات خواست متهم علاوه بر قصاص چشمش، دیه او را هم بپردازد.
وی در تشریح جزئیات گفت: من و حمید از مدت‌ها قبل با هم درگیری داشتیم. او به خاطر کینه‌ای که از من داشت، رویم اسید پاشید. او مرا به محلی کشاند تا تسویه‌حساب کند و همان موقع بود که به سمت من و دوستم حمله کرد.
در ادامه وکیل بیژن هم به جایگاه رفت و گفت: موکلم که از ناحیه گردن و دست دچار سوختگی شده در دادگاه حاضر نیست، اما خواهان دریافت دیه است.
در مقابل حمید وقتی در جایگاه قرار گرفت، برخلاف اعترافات گذشته‌اش اسیدپاشی به دو شاکی پرونده را انکار کرد و گفت: فرهاد آدم خلافکاری بوده است و چندین سابقه کیفری در پرونده‌اش دارد. سه سال و نیم قبل او به محل کارم آمد و شیشه‌های مغازه‌ام را شکست. به همین دلیل از او شکایت کردم. دادگاه او را به یک سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرد، اما فرهاد مدام تهدیدم می‌کرد تا شکایتم را پس بگیرم. او حتی بار‌ها عکس‌های قدرت‌نمایی‌اش را منتشر می‌کرد تا بچه‌های محل را بترساند، اما چون نتوانست رضایت مرا جلب کند، به زندان محکوم شد. وقتی از زندان آزاد شد، تهدیدم کرد که روزگارم را سیاه می‌کند.
وی ادامه داد: ساعت ۱۱ شب بود و من در گاراژ مشغول کار بودم که چند نفر به من حمله کردند. آن‌ها مرا کتک زدند و حتی خودروام را آتش زدند و یک نفر روی بدنم اسید پاشید که از ناحیه گردن و کمر دچار سوختگی شدم. من خودم قربانی اسیدپاشی هستم و عامل اسیدپاشی هم شناسایی نشده است.
سپس وکیل متهم به قضات گفت: شاکی و متهم سابقه درگیری داشته‌اند. متهم در آن درگیری خودش نیز دچار اسیدپاشی و سوختگی شده است. سوختگی روی سمت راست بدن موکلم نشان می‌دهد او نمی‌توانسته روی خودش اسید بپاشد. شاکی دشمنان زیادی داشته و ممکن است یکی از دشمنان او اقدام به اسیدپاشی کرده باشد. موکلم نمی‌توانسته در آن درگیری خودش اقدام به آتش زدن خودرواش کند. به همین دلیل به نظر می‌رسد او بی‌گناه است و شخص دیگری اقدام به اسیدپاشی کرده است. در پایان جلسه دادگاه قضات با توجه به درخواست قصاص شاکی تصمیم گرفتند پرونده را به پزشکی قانونی ارسال کنند تا درباره اینکه آیا امکان اجرای حکم قصاص وجود دارد یا خیر متخصصان اظهار نظر کنند. بعد از چند روز متخصصان اعلام کردند امکان قصاص چشم وجود ندارد.
در ادامه رسیدگی به این پرونده صبح روز گذشته جلسه دوم این محاکمه برگزار شد و متهم که با قرار وثیقه سنگین بعد از چهار سال از زندان آزاد شده بود، در دادگاه حضور پیدا کرد. او یکبار دیگر اتهامش را رد کرد و گفت: من این اسیدپاشی را انجام ندادم و گفته‌های دو شاکی پرونده درباره اینکه من آن‌ها را به محل کشاندم تا تسویه‌حساب کنم، اشتباه است. من چنین کاری نکردم.
با پایان جلسه دادگاه هیأت قضات بار دیگر از متخصصان پزشکی قانونی خواستند تا بررسی کنند که امکان قصاص چشم متهم بدون ریختن اسید وجود دارد یا خیر؟