آهن‌پرایس: هم اکنون عرضه در بازار آهن، سوار بر تلاطمات نرخ مواد اولیه شمش و ورق می باشد و افسار گسیخته عمل می کند از این بابت به کرات مشاهده می کنیم که یا فروش ها بسته می شوند و یا بصورت مسلسل وار افزایش قیمت های متناوب را اعمال می کنند. از این روی کمتر کسی در حلقه آخر و به خصوص حوزه مصرف، جرات خرید و پذیرش ریسک در این قیمت ها را دارد.
جدول رده بندی قیمت های بازار میلگرد در روز گذشته، با غیبت حدود یک سوم از آمار متعارف روزانه تقریبا تکمیل شده که خبر از افزایش قیمت متوسط حدودا کیلویی ۶۰۰ تومانی نسبت به روز چهارشنبه هفته گذشته را می دهد، این نوع تغییر قیمت کم سابقه حداقل برای فعالان حلقه های انتهایی و مصرف کننده ترسناک می باشد. بنابر برخی شنیده ها، پیشنهادهای نرخ میلگرد آجدار در بازار داخلی حول ۸۸۰۰ تا ۹۳۰۰ تومان +vat، تیرآهن ذوبی از برخی بنگاه های تهران از کیلویی ۱۰۵۰۰ تا بیش از ۱۲۰۰۰ تومان +vat ، ناودانی و نبشی از مبادی حول ۹۴۰۰ تا ۹۸۰۰ تومان +vat و بالاخره پیشنهاد قوطی تولیدی از ورق ضخامت ۲ میلیمتر را از برخی مبادی حول قیمت ۱۳۵۰۰ تومان شنیده می شد.
عامل اصلی این التهابات اوضاع نابسامان نرخ ارز به خصوص ارز صرافی است که حالا مدتی است به لطف تنظیم بازار مبنای سقف معاملات محصولات فولادی در بورس کالا قرار داده شده و طبیعتا این کالای داخلی، دوشادوش یک کالای وارداتی حول نوسانات نرخ اسکناس دلار، در بازار داخلی نوسان دارد.
رفتار گذشته بازار بارها نشان داده که، سران ارشد کشور اگر زورشان برای تنظیم بازار و مقابله با گرانی به کالای وارداتی خارجی نرسد، قطعا به کالای داخلی تولید خودی می رسد.
بدیهی است که فولاد یک کالای استراتزیک هر کشوری است که بنیان و شالوده اقتصاد آن کشور به نوعی بر شانه های ان نشسته است؛ این نوع تئوری دلاری در کشور در حال جنگ محکوم به شکست است و قطعا این نوع تنظیم بازار برای کالای داخلی محکوم به زوال خواهد بود؛ به خصوص اینکه اخیرا بصورت مضاعف، علاوه بر تعریف تنظیم دلاری بازار داخلی، عرضه مواد اولیه را هم در بازار داخلی قطره چکانی کردند و شور کار را درآوردند.