بد نیست به طور خلاصه با انواع موجود رنو 5 در کشورمان آشنا شویم.
نمونه‌های اولیه
تقریباً همزمان با آغاز تولید رنو 5 در سال 1972 (1351)، صادرات این خودرو به بسیاری از نقاط جهان نیز کلید خورد. ایران هم یکی از مقاصد رنو 5 بود و تعدادی از این خودرو بین سال‌های 52 تا 55 به کشورمان راه یافتند. این نمونه‌ها بیشتر از نوع 900 سی‌سی و دو‌در با سپرهای کوتاه هستند. متاسفانه تعداد اندکی از این نمونه‌ها باقی مانده و اکثر رنوهای قدیمی به خاطر مشکلات پوسیدگی اسقاط شده‌اند. تعداد بسیار اندکی از رنو 5های وارد شده به ایران به دسته دنده قدیمی مشابه دسته دنده ژیان مجهز هستند که حداقل یک نمونه زرد رنگ از این سری در کشورمان باقی مانده است.
نمونه‌های اولیه تولید شده در سایپا
در 1356 تولید رنو 5 در سایپا آغاز شد. مشخصات فنی و ظاهری رنوهای تولید شده مشابه نمونه‌های وارداتی قبل از آغاز مونتاژ بودند. در میانه تولید، نمونه‌های چهار در هم به رده محصولات اضافه شدند و نمونه‌هایی با پیشرانه 1100سی‌سی هم تولید شدند. این نمونه‌ها که با داشبورد متفاوت (طرح جدید بدون راه‌های عمودی) و سپرهای جلوبلند شناخته می‌شوند، بعدها پایه و اساس سایر رنو 5های تولیدی در ایران شدند.
نمونه‌های اسپرت
نمونه‌های اسپرت شامل آلپین و گوردینی با پیشرانه‌های 1.4 لیتری 100 اسب بخاری در تیراژ محدود به کشورمان وارد شدند. این رنوها بعدها اکثراً سر از پیست و مسابقات (خصوصاً سال‌های دهه 70 شمسی) درآوردند و توانستند به مقام‌های درخوری دست یابند. به همین دلیل تعداد آلپین‌های واقعی باقیمانده بسیار اندک است و بیشتر نمونه‌ها در حقیقت نمونه‌های معمولی هستند که با تغییر پیشرانه، تغییر سپرهای جلو به نمونه بلند مه‌شکن‌دار و خط‌کشی‌های معروف بدنه به آلپین یا گوردینی تبدیل شده‌اند.
توربو
به طور رسمی فقط یک نمونه از این خودرو استثنایی در کشورمان وجود دارد که آن هم دچار مشکلات متعددی است. نمونه توربو با برجستگی‌های گلگیر، بدنه بسیار عریض‌تر و ظاهر خشن‌تر قابل شناسایی و به پیشرانه 1.4 لیتری توربو با 160 اسب بخار قدرت مجهز است که می‌تواند آن را در تنها 6.6 ثانیه از صفر به 100کیلومتر در ساعت برساند.
نسل دوم
تعداد اندکی از نسل دوم رنو 5 که از نظر ظاهری و فنی مدرن‌تر است و تجهیزات بیشتری دارد وارد کشور شدند و حتی برای مدتی زمزمه تولید این خودرو در کشور به گوش می‌رسید. اما در نهایت فقط تعداد اندکی از این خودرو در کشورمان باقی ماندند.
سپند
سایپا خط تولید رنو را به پارس خودرو فروخت و این خودروساز با اعمال کمترین تغییرات، سپند را در سال 1378 عرضه کرد. این خودرو از نظر ظاهری و مشخصات فنی مشابه نمونه‌های غیر صادراتی سال‌های آخر تولید در سایپا بود.
سپند2
نمونه فیس‌لیفت شده سپند با طرح سپرها، جلوپنجره، چراغ‌های عقب، آینه بغل‌ها، غربیلک فرمان و تودوزی متفاوت با نام سپند 2 عرضه شد. این خودرو به دلیل ظاهر زشت‌تر بعدها توسط بسیاری از مالکان با تعویض قطعات ظاهری به سپند معمولی تغییر یافت. 40501 دستگاه از این خودرو تولید شد.
PK و PKi
در سال 83 با تغییر مدیریت در پارس خودرو و برای دمیدن روحی تازه در کالبد سپند، پلت‌فرم این خودرو با پلت‌فرم کمپانی مادر یعنی ساپیا پراید تعویض شد و خودرو پیشرانه‌های 1.3 لیتری سری قدیمی‌تر پراید مجهز شدند و به دلیل کمبود جا زاپاس از کنار موتور به صندوق عقب انتقال یافت و بچه گلگیرهای فایبرگلاسی برای پنهان کردن بیرون‌زدگی تایرها تعبیه شدند و باله عقب کوچک به همراه چراغ ترمز سوم نصب شد. در داخل خودرو هم تغییراتی داده شدند که مهم‌ترین آنها نصب سیستم قفل مرکزی بود. بعدها تلاش‌هایی برای نصب کولر و برقی کردن شیشه‌های PK انجام گرفت و به دلیل مشکلات محیط زیستی، پیشرانه‌ها مشابه پراید انژکتوری شدند.
نمونه‌های معروف به صادراتی
در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 شمسی، قراردادی بین رنو و سایپا عقد شد که حاصل آن ساخت تعدادی نمونه سفید رنگ سپر بلند چهار‌در با پیشرانه‌های 1.1 لیتری، سانروف، برف پاک‌کن عقب و تودوزی بهتر بود که از نظر کیفی تا حدی نسبت به نمونه‌های داخلی بهتر بودند. این خودروها با هدف صادرات به کشورهای همسایه از جمله ترکیه ساخته شدند؛ امری که به علت عدم رضایت رنو از کیفیت نهایی به طور کامل محقق نشد و بیشتر این رنوها در کشورمان ماندند.
سپند جوانان/ GT
نمونه جوان‌پسند سپند 2 با طرح برف پاک‌کن‌های متفاوت، سپرهای همرنگ بدنه، آینه‌های همرنگ بدنه، برف پاک‌کن عقب، رینگ‌های سه‌پره آلومینیومی و نوشته‌های GT بدون تغییرات فنی بین سال‌های 79 تا 81 در تیراژ 2022 دستگاه به تولید رسید و به موفقیت چندانی دست نیافت.
سپند کار
نمونه‌ای که تنها در تیراژ یک پیش‌نمونه تولید شد و در حقیقت نمونه ون‌شده سپند2 بود بدون تغییرات قابل ملاحظه فنی که تنها ظاهر قسمت عقب آن تغییر یافته و شیشه‌های عقب آن حذف شده بودند.
نیو PK
آخرین رنو تولید شده در ایران با تغییرات ظاهری اندک همانند چراغ‌های عقب متفاوت و گلگیرهای برجسته از سال 85 تا 86 در تیراژ حدودی 8787 دستگاه به تولید رسید و آخرین خودرو از نوع رنو 5 بود که در کشورمان تولید شد.