عصر روز گذشته در اعتراض به تکرار برخی ادعاها در بیانیه مشترک سران اتحادیه اروپا و شورای همکاری خلیج فارس و همچنین جمع‌بندی نشست سران اتحادیه اروپا، سفیر مجارستان در جایگاه ریاست دوره‌ای اتحادیه اروپا به وزارت امور خارجه ایران احضار شد.
اقدامی که در دو سال گذشته در خصوص احضار سفرای چین و روسیه نیز انجام شد، بدون اینکه بازدارندگی لازم را به دنبال داشته باشد. در واقع قرار گرفتن در یک عمل انجام شده باعث می‌شود تا جز اقدامات دیپلماتیک نمادین نتوان اقدام قابل توجهی را در دستور کار قرار داد.
اما راهکار چیست و چه باید کرد تا مانع از چنین اقدامات و بیانیه‌هایی علیه تمامیت سرزمینی ایران شد؟
استدلال عمومی این است که متوازن کردن سیاست خارجی اصلی‌ترین راهکاری است که باید در پیش گرفته شود. به این معنی که نباید تمامی تخم مرغ‌ها در سبد یک کشور یا یک بلوک خاص قرار داده شود، بلکه به فراخور جایگاه ایران باید از ظرفیت تمام مناطق بویژه کشورهای مهم از جمله اروپا استفاده و به سمت یک رابطه باثبات حرکت کرد.
اصلاح روابط پرچالش با اتحادیه اروپا گام اولی است که باید برای آن تدبیری اندیشیده شود.
اما اقدامات دیگر و مهمی که باید انجام شود، توسعه روابط با کشورهای عربی است، طبیعی است که در فضای قطع ارتباط و دشمنی، کشور بیشتر در معرض تهدیدات خواهد بود تا زمانی که یک رابطه باثبات و توسعه یافته بویژه در بعد اقتصادی با مجموعه شورای همکاری خلیج فارس تعریف و عملیاتی شود.
توسعه سه جزیره ایرانی گام مهم دیگری است که می تواند طیفی از اقدامات را شامل شود. از توسعه زیرساخت‌ها تا رونق گردشگری و مهم‌تر از همه اتصال به سرزمین اصلی. متاسفانه هیچ اقدام قابل توجهی در این سه جزیره صورت نگرفته و بخش زیادی از ایرانیان هیچ اطلاعات و آگاهی‌ای از وضعیت مسکونی این جزایر ندارند.
امید است بیانیه مداخله جویانه اروپا، تلنگری باشد برای در پیش گرفتن یک سیاست جامع با اقدامات ملموس که مانع از تکرار این داستان از سوی کشور یا کشورهای دیگر شود.