با گذشت 100 روز از سال آبی جاری و برخلاف پیش‌بینی‌های اولیه سازمان هواشناسی، بارندگی‌های کشور همچنان از شرایط مطلوبی برخوردار نیست و مجموع بارش‌ها در کل پهنه سرزمینی ۴۴.۳ درصد در مقایسه با میانگین درازمدت کاهش‌یافته است.
وضعیت بارندگی‌های استان تهران نیز نسبت به میانگین بارش‌های کل کشور نامطلوب است به طوری که در ۱۰۰ روز ابتدایی سال آبی جاری، حجم بارش‌ها در این استان ۵۷.۲ درصد در مقایسه با متوسط دوره مشابه بلندمدت کمتر شده است.
بررسی‌های آماری ۵۰ سال اخیر نشان می‌دهد که متوسط حجم بارش‌های یک‌ساله استان تهران ۲۸۰.۴ میلی‌متر بوده، اما میزان بارندگی‌هایی که در ۱۰۰ روز نخست سال آبی جاری در این استان رخ‌داده، فقط ۳۳.۹ میلی‌متر معادل ۱۲.۱ درصد بارندگی‌های سالانه است.
باتوجه‌به اینکه بخش قابل‌توجهی از بارندگی‌های کشور به طور طبیعی در فصل پاییز و زمستان رخ می‌دهد، روند کنونی از تداوم خشکسالی برای چهارمین سال پیاپی در استان تهران حکایت می‌کند.
بررسی بارش‌های سال آبی جاری در شهرهای استان تهران بیانگر وضعیت ناگوارتر حجم بارندگی در شهر افزون بر ۱۰ میلیون‌نفری تهران است به‌گونه‌ای که میزان بارش‌ها در این کلان‌شهر از ابتدای سال آبی جاری تاکنون ۶۷ درصد در مقایسه با میانگین دوره مشابه درازمدت کمتر شده است.
از سویی، بر اساس اعلام شرکت آب منطقه‌ای تهران هم‌اکنون حجم آب موجود در مخازن پنج سد تأمین‌کننده آب استان تهران کمتر از ۳۰۰ میلیون مترمکعب است که ذخیره مطمئنی به‌ویژه باتوجه‌به شرایط اقلیمی موجود نیست.
باتوجه‌به موارد یادشده، به نظر می‌رسد در زمان حاضر تنها دو راه برای سازگاری و زیست‌پذیری با شرایط کم‌بارشی و خشکسالی موجود در استان ۱۸ میلیون‌نفری تهران در پیش است؛ نخست بهره‌برداری از همه منابع تأمین آب و دوم مدیریت بهینه و صرفه‌جویی حداکثری در مصرف آب.
ازآنجایی‌که منبع جدیدی برای تأمین آب در استان تهران وجود ندارد و همه منابع ممکن تاکنون مورد بهره‌برداری قرار گرفته و هم‌اکنون در مدار تولید هستند، بنابراین شدنی‌ترین و تنها راه موجود مراقبت از آب در دسترس و بهره‌وری و مدیریت بهینه مصرف آب خواهد بود.
هم‌اکنون سرانه مصرف آب هر شهروند تهرانی ۲۵۰ لیتر در شبانه‌روز است که این میزان حدود دوبرابر الگوی تعیین‌شده (۱۳۰ لیتر در شبانه‌روز) است و باتوجه‌به اینکه الگوی یادشده بر اساس نیازهای مختلف از قبیل شستشو، نظافت، پخت‌وپز محاسبه و تعیین شده است، هر فردی می‌تواند با رعایت و توجه بیشتر در مصارف روزانه به سهم خود در مدیریت تنش آبی نقش‌آفرینی و مشارکت کند.
امروز اگر در ابتدای زمستان نگاهی به نمای خالی از پوشش برفی دماوند به‌عنوان نماد طبیعت تهران بیندازیم، لابد احساس مسئولیت و درک بهتری از شرایط کم‌آبی خواهیم یافت و رفتار مناسب‌تری را برای پرهیز از تابستان گرم و بی‌آب پیشرو در پیش خواهیم گرفت.