شکر در سرتاسر جهان با بالاترین قیمت ثبت شده از سال ۲۰۱۱ معامله می‌شود که دلیل آن کاهش عرضه جهانی پس از آسیب ناشی از آب و هوای خشک غیرمعمول به محصولات در هند و تایلند، دومین و سومین صادرکننده بزرگ شکر در جهان بوده است.
این تازه ترین ضربه به دو کشور در حال توسعه هند و تایلند است که در حال حاضر خودشان از کمبود مواد غذایی اساسی مانند برنج و ممنوعیت اعمال شده بر تجارت مواد غذایی رنج می‌برند که منجر به تورم قیمت مواد غذایی در آنجا شده است.
پدیده آب و هوایی ال نینو، جنگ در اوکراین و ضعف ارزش ارزها در بروز ناامنی غذایی تاثیرگذار هستند. با این حال کشورهای غربی ثروتمندتر می‌توانند هزینه‌های بالاتر غذا را تقبل کنند، اما کشورهای فقیرتر آسیب خواهند دید.
علاوه بر این، فابیو پالمیری، پژوهشگر بازارهای جهانی کالا در سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، می‌گوید که این سازمان انتظار دارد در فصل ۲۰۲۳-۲۰۲۴، تولید جهانی شکر در مقایسه با سال قبل دو درصد کاهش یابد و این به معنای از دست دادن حدود ۳.۵ میلیون تنی محصول است.
برزیل بزرگترین صادرکننده شکر در جهان است، اما تولید آن تنها تا اواخر سال ۲۰۲۴ به جبران کمبود آن کمک می‌کند.
تا آن زمان، کشورهای وابسته به واردات - مانند اکثر کشورهای جنوب صحرای آفریقا - آسیب پذیر باقی می‌مانند.
به عنوان مثال، نیجریه 98 درصد شکر خام خود را از کشورهای دیگر خریداری می‌کند.
بر اساس گزارش انجمن کارخانه‌های قند هند، تولید شکر در هند احتمالا امسال هشت درصد کاهش می یابد.
هند پرجمعیت ترین کشور جهان و بزرگترین مصرف کننده شکر است و اکنون صادرات خود را محدود کرده است.
آگوست گذشته خشک‌ترین ماه هند در بیش از یک قرن گذشته بود و رشد محصول در ایالت غربی ماهاراشترا متوقف شد که بیش از یک سوم نیشکر هند در آنجا تولید می شود.
در همین راستا، نارادپ آنانتاسوک، رئیس انجمن تولیدکنندگان شکر در تایلند، گفت که اثرات پدیده ال نینو در آغاز فصل رشد در کشورش نه تنها کمیت محصول، بلکه کیفیت آن را نیز تغییر داد. آنانتاسوک انتظار دارد در فصل برداشت سال ۲۰۲۴ تنها ۷۶ میلیون تن نیشکر به دست آورد، در حالی که امسال ۹۳ میلیون تن نیشکر داشته است.
گزارشی که توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده منتشر شد، پیش بینی کرد که تولید شکر در تایلند در اکتبر گذشته ۱۵ درصد کاهش یافته است.
بر اساس داده‌های وزارت کشاورزی ایالات متحده، جهان اکنون دارای ذخایر شکر برای تامین نیازهای خود برای کمتر از ۶۸ روز است.
جوزف گلوبر، محقق ارشد موسسه بین المللی تحقیقات سیاست‌های غذایی، تأیید کرد که «تولید شکر به پایین‌ترین سطح خود از سال ۲۰۱۰ رسیده است». به گفته وزارت کشاورزی ایالات متحده، اندونزی - بزرگترین واردکننده شکر در سال گذشته - واردات این محصول حیاتی خود را کاهش داد.
چین، واردکننده شماره دو شکر در جهان مجبور شده برای جبران افزایش قیمت‌ها در داخل این کشور، برای اولین بار در شش سال گذشته، شکر را از ذخایر خود خارج کند.
المامون عمروک، اقتصاددان بخش بازرگانی و بازار فائو در این زمینه گفت: برای برخی کشورها واردات شکر گران ذخایر ارزی مانند دلار و یورو را که برای پرداخت قبوض نفت و سایر کالاهی اساسی نیز لازم است، می‌بلعد.