مصطفی میرسلیم نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی برای اولین بار درخصوص ماجرای بازداشت پسرش به اتهام همکاری با منافقین سخن گفت.
تسنیم از قول او می‌نویسد: مهدی را ظاهراً پس از دو سال مراقبت، در تیرماه ١٣٩٨ بازداشت و در بهمن ۱۳۹۸ به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به پنج سال حبس محکوم کردند که پس از درخواست تجدید نظر و قطعی شدن حکم، در بهمن ١٣٩٩ به زندان اوین برده شد. در هنگام دستگیری او، با اطلاعاتی که مأموران امنیتی به من دادند متوجه مسائلی که او را گرفتار کرده بود شدم و فکر می‌کنم که اگر زودتر متوجه این مسائل شده بودم، با تنبیه مختصری می‌توانستم او را از از این وضعیت نجات دهم. میرسلیم تاکید کرد: بنده برای جلوگیری از هرگونه شائبه و شبهه، در هیچ یک از مراحل بازداشت و بازجویی و محاکمه و تجدید نظر دخالتی نکردم.
این نماینده مجلس درخصوص اقدامات فرزندش در این پرونده گفت: منافقین با شناسایی و سوء استفاده از نقطه ضعف مهدی او را شکار کرده و به دام انداخته و سعی کردند از او اطلاعاتی بدست بیاورند که البته چون او فاقد هرگونه اطلاعات طبقه بندی شده بوده، موفقیتی جز به دام انداختن او به دست نیاوردند. نقطه ضعف مهدی از بدو تولد با او بوده واین مسئله هم جسمی است و هم روحی. من و مادرش هم بسیار تلاش کردیم تا این نقاط ضعف بر شخصیت او تأثیر نگذارد و او بتواند بتدریج که رشد می کند، بدون احساس ضعف و به صورت عادی به تحصیل و زندگی اجتماعی بپردازد و تا حدود زیادی هم موفق بودیم. فرزندم بسیار عاطفی و ساده لوح و سست اراده است؛ این ضعف موجب ناتوانی در تامین وضعیت معیشتی او شده و منافقین نیز با استفاده از همین موارد توانستند او را جذب کنند و به انحراف بکشانند و مأموران امنیتی نیز گمان کرده بودند که او عنصر اثرگذاری است. من به عنوان پدرش، حتی بعد از ۵۰ سال ابا دارم که بگویم او ضعیف است تا مبادا به شخصیت او اهانت شود ولی واقعیت همین است و اکنون اغلب کسانی که با این پرونده سروکار داشته اند این نقاط ضعف را بخوبی می دانند. مهدی در دوران بازجویی متوجه شد که فریب خورده و به دام افتاده و کاملا نادم و افسرده شد به گونه‌ای که دائم پس از بازجویی و بویژه در زندان احساس غربت می‌کرد و شب و روز را با اشک و ناله می گذراند و هم‌بندی‌هایش او را وادار کرده بودند از قرص‌های آرامبخش استفاده کند و همین موجب شد ضعف جسمانی‌اش تشدید شود و حتی تعادلش را از دست بدهد.
همچنین برخی از هم‌بندی‌های او در هنگام مرخصی به من گفتند که دیگران، مهدی را وادار به بیگاری کرده و از او اخاذی می کنند و بدتر از همه به مناسبت شرکت در رأی گیری و انتخابات ریاست جمهوری به او اهانت می کردند. اینها نمونه هایی بود از آنچه در زندان رخ می داد و وقتی یقین به صحت گزارشها پیدا کردم و برایم محرز شد که از طرف هم‌بندی‌هایش ظلمی رخ داده، در نامه ای از رئیس قوه قضائیه سؤال کردم که آیا منظور از ۵ سال حبس، زندان توأم با تحقیر و توهین و اخاذی است؟ ایشان هم بزرگواری کردند و جواب دادند.