آژانس ملی امنیت سلامت در فرانسه (ANSES) به تازگی نتیجه یک تحقیق علمی را منتشر کرده که ارتباط بین نیتراتهای موجود در انواع سوسیس و کالباسها با سرطان روده را تایید میکند.
نمکهای نیتریت نوعی افزودنی هستند که به طور گسترده در گوشتهای پخته شدۀ مورد استفاده در تهیه انواع سوسیسها و ژامبونها و بیکن استفاده میشود تا ماندگاری این گوشتهای فرآوری شده را افزایش دهد.
پیش از این در سال ۲۰۱۵ میلادی نیز گزارشی از سوی سازمان جهانی بهداشت منتشر شده بود که گوشتهای فرآوری شده را سرطانزا میدانست و تایید میکرد که افزودن ترکیبات نیترات یا نیتریت به این گوشتها یا دودی کردن آنها، ممکن است باعث تشکیل مواد شیمیایی بالقوه سرطانزا در بافت گوشت شود.
پارلمان فرانسه نیز در ماه فوریه لایحهای را تصویب کرد که از تولیدکنندگان این محصولات میخواست به تدریج استفاده از نیتریت در گوشتهای فرآوری شده را کاهش دهند و دستور داد که درباره خطرات بالقوه مصرف این محصولات برای سلامتی افراد، تحقیق جامعی انجام شود.
این تحقیق درنهایت از سوی آژانس ملی امنیت سلامت فرانسه انجام و نتیجۀ آن روز سهشنبه منتشر شد.
یافتههای این تحقیق، وجود ارتباط بین ابتلا به سرطان روده و قرار گرفتن در معرض نمکهای نیتریت یا نیتراتها، چه از طریق مصرف گوشت فرآوریشده و چه آب آشامیدنی شامل این مواد را تایید و اعلام کرد که «هر چه میزان قرار گرفتن در معرض این ترکیبات بیشتر باشد، خطر ابتلای شمار بیشتری از جمعیت به سرطان کولورکتال بیشتر است.»
به همین دلیل آژانس ملی امنیت سلامت فرانسه به مصرفکنندگان توصیه میکند که «مصرف انواع محصولات سوسیس و کالباس را به ۱۵۰ گرم در هفته محدود کنند و رژیم غذایی متنوع و متعادلی را که شامل مصرف روزانۀ دستکم ۵ نوع میوه و سبزی میشود، در پیش بگیرند.»
پس از مصوبه پارلمان و انتشار گزارش تحقیقات آژانس ملی امنیت سلامت، اکنون دولت فرانسه ۱۲ ماه فرصت دارد تا خطمشی را برای کاهش یا حذف تدریجی این مواد نگهدارنده از محصولات غذایی ترسیم کند.
در حال حاضر ۹۰ درصد از انواع گوشتهای فرآوریشده در فرانسه حاوی ترکیباتی از نیتریتها هستند و برخی از بزرگترین شرکتهای فعال در این کشور آزمایشها برای تولید محصولات بدون نیتریت را آغاز کردهاند.
اما حدود ۳۰۰ شرکت کوچک و متوسط دیگر که در این بخش فعالند، میگویند تولید محصولات غذایی فرآوری شده بدون استفاده از نیتریتها یک مشکل جدی است زیرا بدون استفاده از این نگهدارندهها، عمر مفید مواد غذایی کاهش و در مقابل خطر انواع عفونت باکتریایی افزایش مییابد.