شرکت بوئینگ روز جمعه روز گذشته اعلام کرد از هم‌اکنون تا سال 2030 میلادی به فناوری ساخت هواپیمای مسافربری که بتواند با سوخت غیربنزینی پرواز کند، دست خواهد یافت.
سال‌هاست که شرکت‌های هواپیماسازی مشغول طراحی هواپیماهایی هستند که اثرات مخرب کمتری برای محیط زیست داشته باشند و در همین راستا روی سوختی که کمتر آلوده‌کننده باشد یا موتورهای کم‌مصرف‌تر هم کار کرده‌اند.
نخستین هواپیمایی که موتورش با مخلوطی از نفت سفید یا کروزن و زیست‌سوخت کار می‌کرد، در سال ۲۰۰۸ به پرواز درآمد.
گروه هواپیماسازی بوئینگ آمریکا در بیانیه‌ای که در روز جمعه منتشر کرد نوشته است که از آن زمان آزمایش‌هایی را با هواپیماهایی که صد در صد از «سوخت هواپیمایی پایدار» یا SAF استفاده می‌کنند، انجام داده و قصد دارد تا قبل از ۲۰۳۰ استفاده صد در صد از این سوخت در موتور هواپیماهای تولیدی خود را عملی کند.
این شرکت به موازات همین طرح، مشغول طراحی هواپیماهایی است که با سوخت‌های دیگری از جمله برق و هیدروژن کار می‌کنند.
سوخت هواپیمایی پایدار، سوختی است که به جای آن که از نفت مشتق شده باشد، به طور کلی از منابع پایدار مانند زباله‌های گیاهی و ضایعات کشاورزی، زباله‌های خانگی بازیافت‌پذیر و حتی روغن‌های دست دوم مانند روغن آشپزی استفاده شده به دست می‌آید. این سوخت را حتی از کربن گرفته شده از هوا نیز می‌توان تولید کرد.
به گفته سازمان بین‌المللی هوانوردی، یاتا سوخت هواپیمایی پایدار می‌تواند به کاهش تولید دی‌اکسید کربن تا ۸۰ درصد بینجامد. امروزه هواپیماها اجازه دارند با ترکیبی شامل حد اکثر ۵۰ درصد سوخت پایدار پرواز کنند.
یاتا همچنین با یادآوری این که در حال حاضر در جهان به طور میانگین سالی ۵۰ میلیون لیتر سوخت پایدار تولید می‌شود، گفته است برای این که این سوخت بتواند با سوخت‌های فسیلی کنونی رقابت کند، میزان تولید آن باید به حد اقل ۷ میلیارد لیتر در سال برسد، عددی که دستیابی به آن در حال حاضر دشوار به نظر می‌رسد.