آهن پرایس: با شروع ماه رمضان روند نزولی معاملات در بازار فولاد اندکی شدت یافته است که نشانه مهمی از برتری عرضه بر تقاضا به شمار می رود؛ البته تصمیم گیرندگان این بازار سعی بر این دارند تا این روند نزولی قیمت ها در بازار هایی چون آهن و فولاد را در جرگه ی موفقیت های خود قلمداد کنند اما هنوز خاطره دلار ۴۲۰۰ تومانی و تبعات گسترده آن از ذهن‌ها محو نشده و هم چنان ذات دخالت در ساز‌و‌کار به قوت خود پایدار است. از این رو مصرف کنندگان دستکاری قیمت‌ها را در هر بازاری ناپسند می دانند.
در نگاه اول کاهش قیمت‌ها نشانه‌ای از اثرگذاری مستقیم قیمت‌‌سازی در بورس کالا می باشد ولی واقعیت آن است که افت قیمت‌های جهانی در کنار کاهش جدی تقاضا در بازار داخلی و همچنین تضعیف جذابیت سفته‌بازی در مقایسه با بازار سهام، مشکلات جدی صادرات محصولات نهایی به کشورهای همسایه و تضعیف فعالیت‌های عمرانی در کنار موجودی بالای انبارها مواردی است که کاهش نرخ در بازار آزاد را به همراه داشته است. اگرچه معاملات شمش به روال گذشته بازگشته است اما کاهش قیمت‌ها در بازار آزاد و ضعف تقاضا احتمال عمیق‌تر شدن رکود در بازار داخلی را در بردارد.
بهای جهانی شمش فولاد از ۴۰۰ دلار به کمتر از ۳۴۰ دلار در هر تن کاهش یافته ولی در بازار داخلی نوسان قیمت‌ها کمتر از این ارقام بوده است، بنابراین افت قیمت شمش و میلگرد در بازار داخلی چیز عجیبی نیست که بتوان نشانه‌ای از اثربخشی قیمت سازی‌ها در بورس کالا به شمار آورد. این مطلب به وضوح نشان می‌دهد که ذات تلاش‌ها برای مدیریت دست‌ساخته قیمت‌ها از آغاز اشتباه بوده و تجربه نشان داده که خروجی آنها جز اتلاف منابع، دستاوردی به همراه نخواهد داشت. بنابراین پس از تعطیلی‌های ناشی از کرونا و محدودیت‌های صادراتی، اکنون این بازار باید با قیمت‌های دستوری که به گفته اهالی فن، کارشناسی شده نبوده و لحظه‌ای تعیین می‌شود، دست و پنجه نرم کند.