با نجومی شدن قیمت ها و کاهش کیفیت خودروهای جدید،بسیاری ناچارند تا خودروهای دست دوم را هم در میان گزینه های خود برای خرید لحاظ کنند و طبیعتا در پی افزایش بهای بنزین، گزینه ای همچون پژو 206 با پیشرانه TU5 ، می تواند کم مصرف ، مدرن و نسبتا توانمند باشد،مشکل کمبود فضای 206 برای استفاده خانوادگی نیز با پرداخت بهای بیشتر برای خرید مدل های صندوق دار یا همان SD حل می شود. چند سالی است که 206 صندوقدار با چنین فلسفه ای به بازار عرضه شده و حالا نوبت به نمونه تغییر شکل یافته همین خودرو یعنی رانا رسیده است که در تیراژی چند صد هزار دستگاهی خیابان های کشورمان را به تصرف در آورد.با توجه به اینکه 206 صندوقدار و رانا تا سالیان سال در کشورمان تولید خواهند شد و در عین حال نمونه های فعلی نیز در بازار دست دوم دست به دست می شوند،بر آن شدیم که این بار در قالب آزمایش فنی به بررسی بلند مدت پژو 206 SD با کارکردی نزدیک به 93 هزار کیلومتر بپردازیم.
پشت فرمان
از نظر فنی مهمترین تفاوت 206 صندوقدار نسبت به نمونه هاچ بک به افزایش وزن در اثر اضافه شدن صندوق عقب و تصحیح آرایش تعلیق چرخ های عقب است،البته همین نکات نیز تاثیر محسوسی بر روی سواری و هندلینگ نمونه آریان (صندوق دار) به دنبال داشته اند.متاسفانه خشکی تعلیق عقب چندان تفاوتی با نمونه هاچ بک ندارد و شدتِ ضربات وارده به کابین و سرنشینان در همان سطح آزار دهنده مدل پایه است، اما می توان گفت که به لطف اصلاحات انجام شده بر روی تعلیق، احساس راننده در هنگام گذر از پیچ ها در مقایسه با نمونه هاچ بک اندکی متفاوت است و چسبندگی چرخ های عقب به شکل ملموس تری احساس می شود.خشکی تعلیق در گذر از مسیرهای ناهموار،روی مثبتی هم دارد که در هنگام رانندگی اسپرتی رخ می نماید، آنچنان که می توان گفت BODY ROLL (حرکت گهواره ای) بدنه در کمترین حدی است که از یک سیستم تعلیق ساده مکانیکی انتظار داریم.از سوی دیگر فنربندی در جذب موج های مسیر و حفظ پایداری خودرو در سرعت های بالا موفق به نظر می رسد، اما در مقابل ضربه های ناگهانی و دست اندازها،موجب بروز واکنش مخربی در سیستم تعلیق می شود و احساسی از آسیب دیدن خودرو را به سرنشینان و راننده منتقل می کنند.از این رو در مجموع باید گفت که فنربندی برای مناطق هموار و مسیرهای با کیفیت عملکرد خوب و نسبتا اسپرتی دارد، اما از آنجا که چنین مسیرهایی در کشورمان به ندرت یافت می شوند، باید گفت که تعلیق نرم تر برای چنین خودرویی،می توانست انتخاب درست تری باشد.فرمان همانند تمامی خودروهای فرانسوی عملکردی خنثی و نسبتا بی احساس را به نمایش می گذارد،اما مسلما این عیب جزو ویژگی های ذاتی محصولات پژوست و انتظار نداریم که مهندسان ایرانی بتوانند در راستای رفع آن قدمی بر دارند.از منظر طراحی،کمتر شکی وجود ندارد که 206 آریان خودرویی زیبایی نیست اما عدم زیبایی خودرو در هنگام رانندگی نیز نفعی برای راننده به دنبال ندارد چرا که نه تنها دماغه خودرو، بلکه درب صندوق عقب نیز در دید راننده قرار نمی گیرند و از آنجا که آینه های جانبی برای مدل هاچ بک طراحی شده اند، در مقایسه با ابعاد خودرو اندکی کوچک به نظر می رسند.از این رو عجیب نیست که بر روی بدنه اکثر 206 ها، اثرات برخورد های جزئی و خط و خش دیده می شود.
پیشرانه
پیشرانه TU5 این روزها موتور شناخته شده ایست و بررسی مجدد توانایی های آن بیهوده به نظر می رسد، اما در مجموع می توان گفت که قدرت و گشتاور این پیشرانه برای سرعت بخشیدن به اتاق 206 صندوق دار کفایت می کند و کمتر فردی است که پشت فرمان این خودرو از کندی حرکت گلایه کند، اما نکته ای که جای بررسی بیشتر دارد، ضرایب دنده گیربکس پنج سرعته دستی است که شاید چندان برای یک سدان خانوادگی مناسب نباشد.دنده های 4 و5 برای تردد بزرگراهی (در سرعت های بالا) عملکرد خوبی دارند، اما ضرایب سه دنده نخست به نظر می توانست از این بهتر باشد.مشخصات عملکرد گیربکس در ترکیب با گشتاور پیشرانه آنچنان است که تردد در مسیرهای شهری با دنده های 2 و 3 به آسانی ممکن می شود و کاربرد دنده یک که به نظر بیش از حد نیاز سنگین انتخاب شده به حرکت اولیه و تردد در مسیرهای بسیار پر شیب محدود شده است.در واقع اگر فاصله میان ضرایب دنده 1و 2 کمتر بود،در گذر از سرعت گیرها پیشرانه کمتر در وضعیت دنده مرده قرار می گرفت،البته برای تردد روان در مسیرهای شهری عموما به دنده 3 نیاز است و بنابراین با توجه به گشتاور اندک پیشرانه در دورهایی پایین،لازم است که به خصوص در شرایط رانندگی فول بار (حداکثر وزن بار و مسافر) راننده مرتبا در حال تعویض دنده های 1 الی 3 و بلعکس باشد که باعث خستگی می شود.
ترمزها
ترمزهای چهار چرخ دیسک مجهز به توزیع کننده الکترونیکی نیروی ترمز (EBD) و سامانه ضد قفل (ABS) در مقایسه با توانایی های پیشرانه و وزن خودرو عملکرد فوق العاده ای دارد و شاید بتوان بهترین ترمز در میان محصولات ایران خودرو را از آن 206 تیپ 5 / صندوقدار V8 دانست.خوشبختانه ABS تنها در مواقع لزوم وارد عمل می شود و در ترمزگیری های نه چندان شدید پایداری خودرو بدون احساس ضربات ABS به زیر پدال ترمز تامین می شود.
مشکلات در طی 93 هزار کیلومتر
سوختن قطعات برقی، ایراد شایع و فراگیریست که گریبانگیر خانواده پژو 206 و بسیاری دیگر از محصولات ایران خودرو می شود، علاوه بر سوختن مکرر چراغ های جلو و عقب و مخصوصا چراغ های ترمز که ظاهرا از ایراد سیم کشی ناشی می شود.خراب شدن مجموعه ABS در همان چند هزار کیلومتر اول و بروز عیب مجموعه شیشه شور نیز از دیگر مشکلات برقی 206 سدان مورد آزمایش بوده اند.شل شدن پارچه صندلی های جلو پس از گذشت تنها چهار سال کمی توی ذوق می زوند و روکش فرمان نیز در طی 30 هزار کیلومتر اولیه دچار عیوب ظاهری و رنگ و رو رفتگی شده است.با توجه به استحکام شاسی پژو 206 ، به سر و صدا افتادن قطعات داخلی کابین کمتر از خودروهایی چون پارس ، 405 و سمند ملموس است اما به هرحال قطعاتی از ستون های میانی و داشبورد در اثر ضربات مکرری که در گذر از مسیر های ناهموار به خودرو وارد می آید، به سرو صدا افتاده اند،و به خصوص از کیلومتر 60 هزار به بعد این مسئله مادام در حال بدتر شدن است.دیسک و صفحه کلاچ از دیگر قطعاتی است که با گذشت 78 هزار کیلومتر ناگهان دچار نقص فنی شد و نیازبه تعویض پیدا کرد، رقمی که با توجه به قدرت پیشرانه و میزان کارکرد خودرو، از کیفیت نه چندان بالا دیسک و صفحه خبر می دهد.به گفته مالک نشانگر بنزین از همان ابتدای تحویل خودرو از دقت بالایی برخوردار نبوده است و پس از پیگیری مشخص شده که این مشکل از مجموعه پمپ بنزین برقی و سنجش گر درونی باک ناشی می شود که بیش از 300 هزار تومان قیمت دارد.برای هزاران کیلومتر آمپر آب نیز به شکل عجیبی در سرعت های بالا به سمت منطقه سرد کار کردن پیشرانه حرکت می کرد، به صورتی که احتمال باز ماندن بیش از اندازه ترموستات وجود داشت، اما در کیلومتر 92 هزار، مشکل ترموستات بلاخره گریبان 206 مورد بحث را گرفت و هزینه ای 130 هزار تومانی را به مالک تحمیل کرد.البته در شرایط بدتر چنین عیبی می توانست به آسیب دیدگی سرسیلندر منجر شود که معضلی شایع و فراگیر برای اغلب پیشرانه های ساخت پژو است،هرچند باید گفت که TU5 تا حد زیادی بهتر از سایر برادران خود ظاهر می شود و به شرطی که در گذر سال ها دچار افت کیفیت نشده باشد، می توان تا رقم های فراتر از 150 هزار کیلومتر نیز به سالم بودن پیشرانه خوشبین بود،اما این به شرطیست که راننده نسبت به وضعیت پیشرانه حساس باشد و به شکل مرتب وضعیت آب و روغن را چک کند.
به هر حال 206 سدان V8 با کارکردی در حد فاصل 50 الی 80 هزار ، در مجموع می تواند به عنوان یک خودرو دست دوم،نمره قبولی بگیرد و مخصوصا برای افرادی که از طراحی ظاهری نچسب L90 فراری هستند، گزینه ای قابل دفاع باشد،اما با نزدیک شدن کارکرد خودرو به مرز یکصد هزار کیلومتر، مشکلات ریز و درشت شروع می شوند و خریداران باید برای رسیدگی به وضعیت فنی خودرو زمان و هزینه نسبتا قابل توجهی را صرف کنند.
جدول مشخصات فنی
