دنیای‌اقتصاد: روز یکشنبه قیمت تابلوی صرافان با قیمت بازیگران غیررسمی یکی بود. معمولا در روزهای قبل این قیمت تفاوت اندکی داشت. اغلب در مواقع عادی قیمت عرضه ارز از سوی بازیگران غیررسمی کمتر از صرافان بود. در روزهای گذشته خریداران خرد با تکیه بر عنصر اطمینان تمایل به خرید از این بخش داشتند. دلالان در روز گذشته تلاش داشتند از طریق مذاکره با خریداران خرد این عنصر را کمرنگ کنند. شناسایی نشدن مشتریان در صورت خرید از دلالان و نبود ریسک مالیاتی مهم‌ترین ترفند این گروه از بازار برای رقابت با بخش رسمی بود.
در دومین روز هفته، بازار ارز و سکه در مسیر کاهشی حرکت کردند. روز یکشنبه، دلار ۲۵۰ تومان از ارزش خود را از دست داد و حدود ساعت ۴ بعدازظهر روی عدد ۱۱ هزار و ۲۰۰ تومان قرار گرفت. این در حالی بود که دلار در ابتدای روز بیشتر در کانال ۱۱هزار و ۴۰۰ تومان معامله شده بود.
به گفته فعالان، در روزهای اخیر که تقاضای چندانی در بازار وجود ندارد، بعضا مشاهده می‌شود که قیمت دلالان کنار خیابان با صرافی‌های مجاز یکسان می‌شود. این در حالی است که در گذشته همواره قیمت دلالان به‌واسطه تحریک خریدار برای تهیه ارز از آنها، پایین‌تر از صرافی‌ها بود. به گفته فعالان، در شرایط فعلی که مزیت قیمت پایین‌تر بعضا برای دلالان وجود ندارد، آنها سعی می‌کنند با روش‌های دیگری خریداران را ترغیب به تهیه ارز از خود کنند. جالب اینجاست که بازاریابی دلالان در روزهای اخیر بیشتر بر این پایه بنا شده است که به مشتری بقبولانند، شفافیت مالی به زیان آنهاست. به‌عنوان مثال، روز گذشته یکی از خریداران زمانی که در ابتدای روز قیمت دلار بر تابلوی صرافی را روی عدد ۱۱ هزار و ۴۰۰ تومان دید، از یک دلال پرسید که او با چه قیمتی اقدام به عرضه می‌کند. دلال در پاسخ عنوان کرد: با همان قیمت صراف، ولی خرید از او سودهای زیاد دیگری برای فرد خواهد داشت. به گفته این واسطه، اگر یک فرد عادی بخواهد از وی ارز بخرد، نیاز به ارائه هیچ مدرکی نیست و هیچ اطلاعاتی در جایی ثبت نمی‌شود.
دلال سعی می‌کرد این باور را در متقاضی جا بیندازد که در صورت خرید از صراف، در آینده ناچار به پرداخت مالیات خواهد شد. حتی تمایل داشت این حس را ایجاد کند که خرید ارز از صرافی ممکن است با برخورد قضایی مواجه شود. این در حالی است که در چند نقطه از میدان و خیابان فردوسی اطلاعیه‌هایی نصب شده است که به صراحت عنوان می‌کند خرید و فروش ارز توسط دلالان ممنوع است و معاملات باید در چارچوب شبکه بانکی و صرافی‌ها صورت بگیرد. با این حال چنانکه گفته شد؛ دلالان در روزهای اخیر که قیمت‌هایشان بعضا با صرافی‌ها فاصله چندانی ندارد، بیشتر سعی می‌کنند با القای این باور که شفافیت پولی به زیان مشتری است، متقاضی را به سوی خود بکشند. این در حالی است که اعتماد به ارز خریداری شده از صرافی‌ها و راحت‌تر بودن فرآیند خرید از آنها، موجب می‌شود که مردم حتی حاضر باشند با قیمت‌های بالاتری ارز خود را از صرافی‌ها تهیه کنند نه از دلالان.
افراد عادی هراس آن را دارند که ارزی که از دلال می‌خرند تقلبی باشد؛ در کنار این، دلالان مانند گذشته به دستگاه‌های پوز دسترسی ندارند که متقاضی راحت از آنها ارز بخرد. برخی از افراد عادی نیز عنوان می‌کنند، دلالان زمانی که کارت را می‌کشند، هزینه‌ای بابت کارمزد خود کم می‌کنند که در ابتدای معامله به آن اشاره نمی‌کنند. در کنار این، عده‌ای از بازیگران رسمی عنوان می‌کنند، با چه اطمینانی می‌توان به‌دنبال یک دلال به کوچه‌های خلوت برای خرید و فروش دلار رفت و از چه طریق می‌توان تشخیص داد که یک فرد دلال ارز است یا تنها فردی است که از این طریق قصد کلاهبرداری دارد. به گفته فعالان، دلالان در روزهای اخیر قدرت خود را در بازار تا حد زیادی از دست داده‌اند؛ به باور این دسته عرضه صرافی‌های منتخب از یک سو به اندازه کافی در بازار وجود دارد که به تقاضای افراد عادی پاسخ دهد و از طرف دیگر میزان تقاضا نیز به اندازه‌ای نیست که بتواند قیمت‌ها را دچار نوسان شدید کند. در واقع در هفته‌های اخیر افراد عادی به‌راحتی به برخی صرافی‌های خیابان فردوسی مراجعه و ارز خود را تهیه می‌کنند. این در حالی است که بعضا دلال‌ها عنوان می‌کنند که برای خرید ارز از آنها باید به شعب بانکی مراجعه کنند.