عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) گفت: اگر آقایی لباس غیرمتعارف می‌پوشد، گشت ارشاد باید او را هم راهنمایی کند، البته جذابیت‌های زنانه بیشتر است و نیاز است زنان بیشتر از خود مراقبت کنند.
علی غلامی، عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) در برنامه تلویزیونی بدون توقف که با حضور موافقان و مخالفان حجاب اجباری از شبکه سه سیما پخش شد، در پاسخ به سوال یکی از حضار مبنی بر اینکه در سال ۶۳ که قانون حجاب اجباری تصویب شد، یکی از علما اعتراضی کرد، مبنی بر اینکه حجاب برای مسلمان هم اجباری نیست چه برسد به اقلیت‌های مذهبی و به نظر می‌آید، همه آنهایی که اعتراض کردند مساله‌ای را در آینده می‌دیدند که می‌خواستند در کشور حجاب اجباری نباشد، گفت: این مساله در تاریخ ۲ اسفند ۵۷ مطرح شده است و این سخنان را به آیت الله طالقانی نسبت دادند که متاسفانه درست نیست. به روزنامه اطلاعات مراجعه کنید تا متوجه شوید این صحبت چه میزان تفاوت دارد، اما اینکه فقها در حکمی اختلاف داشته باشند ممکن است وجود داشته باشد، نمی‌توان از هر فقیهی نظری گرفت و گفت همین مدنظر است به این شکل نیست قاعده نظر فقیه حاکم است، اگر چه آیت‌الله طالقانی نظر امام را تایید کردند و این مطلب که آیت الله کاملا مخالف بود، خلاف واقع است.
یکی از حضار با اشاره به اینکه مطلب آیت الله طالقانی را به همراه دارد و بعد از اینکه در رابطه با حجاب اجباری به خانم‌ها حمله صورت گرفت در فروردین سال ۵۸ یک خانم از امام می‌پرسند، نظر شما در این مورد چیست و امام گفتند که نظر ما همان است که آیت الله طالقانی گفته، من متن مصاحبه آیت الله طالقانی را دارم و می‌توانم بخوانم. حجاب اجباری مرحله به مرحله و از ادارات شروع شد و در مرحله بعد امام دو سال اظهارنظر نکردند کشور وارد جنگ شده بود تجمعات دچار سکون شده بود و در این سکون ناگهان قانون حجاب اجباری تصویب شد در صورتی که مشخص نشد جامعه اسلامی تا چه میزان حق دارد حقوق شرعی خود را به اقلیت‌های مذهبی اعمال کنند.
غلامی در واکنش به این اظهارات گفت: به نظرم تاریخ را جابجا گفتید این شبهه وجود دارد که امام در ابتدا گفتند، هیچ مشکلی با مساله آزادی حجاب ندارند. در ۷ دی ۵۷ امام در پاریس مصاحبه کرد و نظرش را درباره حجاب گفت. امام در آن زمان گفت، آنچه که حجاب است لزوما چادر نیست ولی زن باید حجابش را رعایت کند و نباید تبدیل به عروسک شود او وقتی به کشور آمد تا سال ۵۸ موضع خاصی در این باره نگرفت به غیر از موضع اسفندماه سال ۵۷ که یک سری از خانم‌ها در دانشگاه تظاهرات کردند آیت الله طالقانی نظری دادند و امام هم گفت نظر من همان است. در فروردین ۵۸ مردم به قانون اساسی رای می‌دهند مبنی بر اینکه باید قوانین اسلامی پیاده شود و کشور باید برای رشد و تعالی دینی برای مردم زمینه‌سازی کند. در سال ۶۲ قانون تعزیرات تصویب می‌شود که قانون مربوط به حجاب را وضع می‌کند امام در آن زمان چند ایراد گرفت، اینکه چرا در ادارات هنوز عنوان برگه‌های اداری شاهنشاهی است و در کنار آن به این اشاره می‌کند که خانم‌ها در ادارات به همان شکل رفت و آمد می‌کنند. اینکه آیا قانون حجاب اجباری باید اجرا می‌شد یا نه؟ اگر بگوییم آری یا نه آن وقت باید در رابطه با همه قانون‌ها این سوال را بپرسیم.
غلامی گفت: وقتی حکومت اسلامی تشکیل می‌شود، تشخیص اینکه کدام یک از احکام باید عنوان قانونی پیدا کند با حاکم است،در حقیقت تشخیص با فقیه حاکم است. اگر یک روز فقیه حاکم به نتیجه برسد که حجاب را باید از الزامات بردارد، آری ممکن است چنین اتفاقی بیفتد.
یکی از افراد حاضر گفت: ممکن است بعد از سی و اندی سال به این نتیجه برسیم که تشخیص حاکم اشتباه بوده است؟ غلامی گفت: این را وقتی می‌شود گفت که هر آنچه معلول داریم از علت نشات می‌گیرد.آیا قانون حجاب عامل بدپوششی شده است، من این را قبول ندارم.
او در ادامه گفت: قبل از انقلاب مراکز تولید و توزیع مشروب و مراکز فساد هم فعالیت می‌کردند آیا باید در مورد همه اینها نظر بدهیم.یکی از افراد حاضر در جلسه گفت: ممکن است یک روز نیاز باشد نظر بدهید، همین الان هم مشروبات الکلی به صورت زیرزمینی در دسترس همه است.
غلامی خطاب به یکی از حضار گفت: شما یک سوال کردید در رابطه با اینکه کشورهای اسلامی در قبال شهروندان و سایر اقلیت‌ها چه وظیفه‌‌ای دارند آنها اهل ذمه محسوب می‌شوند. ادیان آسمانی دارند، اما تحت حمایت حکومت اسلامی هستند. باید حق مالی بدهند اما ما از آنها حق مالی دریافت نمی‌کنیم، آنها هم از لحاظ اسلام موظف به رعایت قوانین اسلامی هستند اگر آنها کاری را خودشان انجام دهند بدون اینکه در ملا عام باشد مشکلی نیست، اما اگر تظاهر به عمل حرام کنند قرارداد ما با آنها لغو می‌شود. اهل کتاب حق تظاهر به حرام مسلمانان در ملاءعام ندارند.
یکی از افراد حاضر در جلسه گفت: صرف نظر از اینکه یک زن به حجاب اعتقادی دارد یا خیر، اما بار سنگین مسئولیت‌ها را تحت عنوان ارزش روی دوش او می‌گذاریم. یک زن در قبال این مساله چه چیزی به دست می‌آورد؟ غلامی در پاسخ به او گفت: آیا ما می‌گوییم که خانم‌ها باید هر چیزی که می‌گوییم انجام دهند تا باعث فساد نشوند، موضوع فساد دو بعد دارد. وقتی نیاز زن در خانواده برطرف نمی‌شود، خودآرایی می‌کند و به بیرون از خانه می‌رود. آقایان هم اگر تایید نشوند وقتی بیرون می‌روند به دنبال زنان دیگر راه می‌افتند.
یکی از افراد حاضر در جلسه گفت: چرا برخورد فقط با خانم‌ها صورت می‌گیرد؟ غلامی در پاسخ گفت: حجاب شرعی برای آقایان همان شلوار و پیراهن است، اما اگر بگوییم پوشش فقهی برای پوشاندن بخشی از بدن اتفاق افتاده است، پس فرد می‌تواند با مایو به جامعه بیاید، این درست نیست اگر آقایی لباس غیرمتعارف می‌پوشد گشت ارشاد باید او را هم راهنمایی کند، درست است جذابیت‌های زنانه بیشتر است و نیاز است زنان بیشتر از خود مراقبت کنند و اینکه آقایان در این زمینه مورد بحث نیستند را کاملا قبول دارم در هر صورت قوانین باید رعایت شود.
یکی از افراد حاضر در جلسه گفت: به قبل از انقلاب نگاه کنید حکومت نظامی قانون بود و تظاهرات منع قانون داشت، اگر بحث رعایت مطرح است پس نباید این کارها انجام می‌شد.
غلامی گفت: فکر می‌کنید امام چگونه آغاز کرد، همان اول گفت به خیابان‌ها بریزید او در دهه ۴۰ به شاه نامه نوشت چرا که احساس کرد از قانون اساسی مشروطه تخطی کرده و از قانون منحرف شده‌است، وگرنه امام تظاهرات راه نمی‌انداخت.