آنها اكثرا خانه‌هاي چراغ خاموش را شناسايي مي‌كنند و وارد مي‌شوند و اموال ارزشمند صاحب خانه را مي‌دزدند... .
طبق گزارشات منتشر شده توسط نيروي انتظامي در سال ۱۴۰۳، سرقت از خانه‌ها نسبت به سال قبل آن ۱۲ درصد افزايش داشته است. بيشتر اين سرقت‌ها در مناطقي با تراكم جمعيت بالا رخ داده كه سيستم امنيتي ضعيف‌تري داشته‌اند. همچنين طبق اين آمار ۳۰ درصد سرقت از خانه‌ها به خاطر عدم سيستم‌هاي امنيتي، ۲۰ درصد به دليل نبود درب‌هاي ايمني و ۵۰ درصد سرقت‌ها در ساعات شبانه يا زماني كه خانه‌ها خالي از سكنه بوده، رخ داده است.
اكثر سارقان سراغ خانه‌هايي مي‌روند كه چراغشان خاموش است
«اصغر خدايي»، معاون مبارزه با سرقت‌هاي خاص پليس آگاهي تهران بزرگ در مورد پيشگيري از سرقت خانه‌ها در ايام نوروز به «اعتماد» مي‌گويد: «شهروندان اواخر اسفند ماه و ايام نوروز خانه‌هاي خود را ترك مي‌كنند و محل‌هاي مسكوني خلوت مي‌شود. يكي از مكان‌هايي كه خيلي مورد سرقت قرار مي‌گيرد و موجب ضرر مالي زيادي هم مي‌شود، خانه‌ها هستند. پليس در اين مواقع توصيه مي‌كند كه تا حد امكان اموال ارزشمند در خانه نگهداري نشود. اكثر شهروندان بيشتر دارايي خود را تبديل به ارز و سكه كردند و در خانه‌هايشان نگهداري مي‌كنند و اگر سرقتي رخ دهد ضرر مالي زيادي متحمل مي‌شوند. اموال با ارزشي كه مورد استفاده نيستند بايد در صندوق امانات يا مكان‌هاي امن قرار گيرند، چراكه خانه و محل سكونت، گاوصندوق نيست. توصيه دوم پليس اين است كه وقتي افراد چند ساعت خانه خود را ترك مي‌كنند تمامي چراغ‌هاي خانه را خاموش نكنند و يكي، دو تا از چراغ‌هاي خانه را روشن بگذارند؛ سارقان در اين مواقع احتمال مي‌دهند كه كسي داخل خانه است. اكثر سارقان سراغ خانه‌هايي مي‌روند كه چراغشان روشن نيست. توصيه بعدي نصب دزدگير و دوربين مداربسته است؛ سارقان مكان‌هايي كه دوربين مداربسته دارد را كمتر هدف سرقت قرار مي‌دهند، چراكه مي‌دانند امكان ثبت چهره و وضعيت ظاهري آنها وجود دارد. نصب دوربين مداربسته اين امكان را فراهم مي‌كند تمام اتفاقاتي كه در يك خانه رخ مي‌دهد از طريق يك نرم‌افزار به صاحب خانه هشدار داده شود. همچنين نصب دزدگير بسيار كمك‌كننده است؛ اگر سارقان بخواهند از پنجره يا درب ورودي وارد خانه‌اي شوند با فعال شدن سنسورها و صداي آژير خطر فرار مي‌كنند.»
خدايي در ادامه مي‌گويد: «برخي شهروندان فكر مي‌كنند چون فقط چند ساعت خانه‌هايشان را خالي مي‌گذارند نياز نيست درب‌هاي خانه را قفل كنند يا حفاظ آكاردئوني درب‌ها را ببندند. درست است كه بعضي سارقان با وجود حفاظ و قفل هم وارد خانه‌ها مي‌شوند، اما بستن حفاظ و قفل كردن درب‌ها زمان سرقت را طولاني مي‌كند و سارقان هم تمايلي ندارند مدت طولاني در يك مكان بمانند. البته هر كدام از سارقان تخصصي دارند و شيوه و شگردشان هم مختلف است. بعضي از سارقان از طريق تخريب درب‌هاي ورودي و بعضي ديگر از طريق باز كردن پنجره و تراس وارد خانه‌ها مي‌شوند. اكثر پنجره‌ها پي‌وي‌سي هستند و فقط ظاهر مقاومي دارند؛ سارقان اين نوع پنجره‌ها را با پيچ‌گوشتي يا ديلم در عرض چند ثانيه باز مي‌كنند و هر راهي كه باعث ورود به خانه شود را پيدا مي‌كنند. آنها گاهي با استفاده از سنگ نماي ساختمان و گاهي با استفاده از لوله گازها به داخل خانه‌هايي كه در طبقات اول و دوم قرار دارند، وارد مي‌شوند. بنابراين واحدهايي كه در طبقات اول و دوم واقع شدند حتما بايد حفاظ‌هاي آهني سراسري نصب كنند، چراكه امكان ورود سارقان به خانه را از بين مي‌برد.»
بيش از ۹۵ درصد سرقت از خانه‌ها
به اين دليل است كه سارقان سابقه‌دار مي‌دانند اموال ارزشمند صاحب خانه كجاست
برخي سرقت‌ها كه از داخل خانه‌ها صورت مي‌گيرد توسط يك فرد آشنا اتفاق مي‌افتد. معاون مبارزه با سرقت‌هاي خاص پليس آگاهي تهران در اين رابطه مي‌گويد: «دو، سه درصد از سرقت‌ها، سرقت‌هاي داخلي است؛ گاهي سارقان آشنا هستند و به واسطه رفت و آمدهايي كه با اهالي خانه دارند، متوجه مي‌شوند اموال با ارزش كجا پنهان شده است. امكان دارد اين افراد وسوسه شوند و شخص يا اشخاصي را اجير كنند و بگويند از فلان خانه با فلان آدرس سرقت شود، اما مابقي سرقت‌ها اين‌گونه نيست كه سارق يا سارقان دقيقا بدانند اموال با ارزش همچون طلا، دلار و ... كجا پنهان شده؛ سارقان فقط به خاطر تجربه‌اي كه كسب كردند، مي‌دانند اين اموال در چه قسمت‌هايي از خانه قرار گرفته است. خيلي از افراد فكر مي‌كنند اگر طلا را داخل قوطي رب در يخچال پنهان كنند يا در سقف‌هاي كاذب قرار دهند، سارق يا سارقان متوجه نخواهند شد. در حالي كه سارقان به دليل تكرار جرم و سوابق قبلي اموال با ارزش صاحب خانه را پيدا مي‌كنند. به عنوان مثال در مواردي شاكي به پليس مراجعه كرده و گفته بخشي از اموال با ارزش او در خانه سرقت شده و بخشي ديگر نه؛ بخشي كه مورد سرقت قرار نگرفته به اين دليل بوده كه جاهاي خاصي از خانه پنهان شده بوده است يا مثلا بعضي افراد اموال ارزشمند خود را درون گاوصندوق قرار مي‌دهند و داخل خانه نگهداري مي‌كنند. در صورتي كه باز كردن اين گاوصندوق‌ها براي سارقان كاري ندارد و گاهي خود گاوصندوق را از داخل خانه مي‌دزدند تا سر فرصت بتوانند قفل آن را باز و اموال داخل گاوصندوق را خالي كنند. بنابراين سارقان وقتي وارد خانه مي‌شوند بر اساس آن تجربه‌اي كه كسب كردند اموال را پيدا و سرقت مي‌كنند.»
خدايي در ادامه مي‌گويد: «پليس براي ايام نوروز امسال تدابيري اتخاذ كرده است؛ محل‌هايي كه در سال‌هاي قبل بيشترين سرقت‌ها را داشتند، نوروز امسال توسط پليس پوشش داده مي‌شود. اسباب‌كشي در ايام نوروز ممنوع است مگر اينكه با مجوز كلانتري انجام شود. با اين حال افرادي كه در ايام نوروز مسافرت نمي‌روند اگر در اطراف خود متوجه رفتار مشكوكي شدند حتما به پليس اطلاع دهند. پليس همچنين هماهنگي‌هايي با سيستم قضايي درباره سارقان سابقه‌دار به خصوص آنهايي كه سرقت‌هاي مهمي مرتكب شده‌اند، انجام داده كه اين سارقان در ايام نوروز نتوانند از مرخصي استفاده كنند و در زندان نگهداري شوند.»
اصغر خدايي، معاون مبارزه با سرقت‌هاي خاص پليس آگاهي تهران به دو سوال آخر «اعتماد» نيز پاسخ مي‌دهد.
آيا اكثر سرقت‌هايي كه از خانه‌ها مي‌شود توسط سارقان سابقه‌دار است؟
بعضي از سرقت‌ها همچون سرقت از خانه‌ها نياز به يك تخصص، جسارت و ظرفيت جنايي دارد كه اصلا سارقان تازه‌كار نمي‌توانند آن را انجام دهند. ممكن است در يك گروه پنج، شش نفره همه افراد سابقه‌دار نباشند، اما معمولا ليدر يا همان فرد طراح نقشه سرقت‌ها كه تصميم‌گيرنده است از سارقان سابقه‌دار است.
با توجه به اينكه داخل بعضي خانه‌ها دوربين مداربسته وجود ندارد، به افرادي كه در خانه‌هايشان با حضور ناگهاني سارقان مواجه مي‌شوند چه توصيه‌اي داريد و اينكه چگونه افراد حاضر در خانه مي‌توانند جهت شناسايي سارقان به پليس كمك كنند؟
افراد حاضر در خانه اگر با حضور ناگهاني سارق يا سارقان مواجه شدند بهتر است باعث درگيري نشوند، چراكه گاهي سارق يا سارقان براي به دست آوردن مال اقداماتي انجام مي‌دهند كه آثار جسمي شديدي بر مالباخته مي‌گذارد. در چنين مواقعي افراد حاضر در خانه به روش صحبت كردن، لهجه، اصطلاحات و اسامي كه سارقان براي صدا زدن همديگر به كار مي‌برند، دقت كنند.