زمستان سال گذشته دختر جوانی با مراجعه به پلیس از یک تماس مشکوک در رابطه با مادرش خبر داد و گفت: «دو روزی است که مادرم گم‌شده و تلفن همراهش هم خاموش است. مادرم بعد از طلاق با خودروی پرایدش مسافرکشی می‌کرد تا خرج زندگی را تأمین کند. همه جا دنبالش گشتیم تا اینکه امروز مردی ناشناس با من تماس گرفت و گفت مادرت به قتل رسیده و جسدش هم در زمان آباد ورامین رها شده است.» با اظهارات دختر جوان، مأموران راهی محل اعلام شده رفتند و جسد زن 47 ساله را که با شالش خفه شده بود، در بیابان پیدا کردند اما اثری از خودروی او نبود و همین موضوع فرضیه جنایت با انگیزه سرقت را قوت بخشید.
دومین جنایت
در حالی که مأموران به دنبال رد یا سرنخی از عامل قتل بودند، دختر جوانی با مراجعه به پلیس آگاهی گزارش ناپدید شدن مادر 42 ساله‌اش به نام مریم را اعلام کرد و گفت: «مادرم یک خودروی کوییک دارد و با آن مسافرکشی می‌کند. آخرین بار به قصد کار کردن از خانه خارج شد و گفت که مسافری دارد و باید او را به روستایی در اطراف شهر ببرد. اما یک ساعت بعد تلفن مادرم خاموش شد و دیگر برنگشت.»
با شروع تحقیقات در این پرونده چند ساعت بعد همان دختر جوان بار دیگر به پلیس آگاهی مراجعه کرد و گفت: «بعد از ناپدید شدن مادرم متوجه شدم از حساب بانکی او پول برداشت شده است. بعد هم مردی با من تماس گرفت و گفت مادرم را مردی افغانستانی به قتل رسانده و جسد او را در نیزارهای اطراف شهر دفن کرده است.» با اظهارات دختر جوان مأموران پلیس به آن محل رفتند و جسد مریم را در حالی که همانند قربانی اول با شال خفه شده بود، کشف کردند. با گزارش پزشکی قانونی مبنی بر اینکه هر دو مقتول بر اثر فشار بر عناصر حیاتی گردن به قتل رسیده‌اند، فرضیه سریالی بودن دو جنایت و اینکه هر دو قتل کار یک نفر بوده است، قوت گرفت.
در ادامه مأموران به بررسی شماره تلفنی پرداختند که با دختران دو مقتول تماس گرفته بود و مشخص شد که آنتن دهی خط هر دو تماس از محلی در محدوده یک کارگاه بوده است.
ردیابی و شناسایی عامل قتل
با مشخص شدن این موضوع مأموران بلافاصله راهی محل که کارگاهی در اطراف ورامین بود، شدند. در حالی که تحقیق از کارگران این کارگاه ادامه داشت، در بررسی‌های بعدی خودروی پراید یکی از مقتولان نیز در پشت کارگاه کشف شد. مأموران، کارگران را تحت بازجویی قرار دادند و در نهایت نگهبان کارگاه به خاطر تناقض گویی‌هایش به عنوان مظنون بازداشت شد و در بازجویی‌های فنی به قتل دو زن و سرقت خودرو و طلاهایشان اعتراف کرد. متهم 24 ساله درباره انگیزه‌اش از قتل دو زن گفت: «من فرزند آخر یک خانواده پرجمعیت هستم که پدرو مادرم توجه زیادی به من نداشتند. من هم تصمیم گرفتم از شهرمان به تهران بیایم و با کار کردن زندگی‌ام را بسازم. چند ماه بعد از اینکه به تهران آمدم به دختری علاقه‌مند شدم و با او نامزد کردم اما پس از مدتی متوجه شدم او به من خیانت کرده است. وقتی به او اعتراض کردم مرا رها کرد و رفت.
این اتفاق تأثیر بدی در من گذاشت. به لحاظ روانی حال و روز خوبی نداشتم. کم کم کینه عجیبی از زنان به دل گرفتم و به فکر انتقام افتادم. بعد سوار خودروهای مسافربر که رانندگانش زن بود، می‌شدم و سر صحبت را باز می‌کردم. اگر دستگیر نمی‌شدم تصمیم داشتم زنان دیگری را هم به قتل برسانم.» متهم درباره سرقت‌ها و برداشت از حساب یکی از قربانی‌ها گفت: «ماشین و طلاهای آنها را برداشته بودم تا در فرصتی مناسب بفروشم. درباره برداشت از حساب مریم هم آن روز وقتی رمز تلفنش را زد، دیدم و حفظ کردم و بعد از قتل از طریق تلفنش خرید کردم.» پس از اظهارات متهم وی برای صحت عقلی به پزشکی قانونی منتقل شد و کارشناسان بعد از معاینه او اعلام کردند که وی مشکل روانی ندارد و در زمان وقوع جنایت مسئول اعمال کیفری خود بوده است. با تکمیل تحقیقات، بازسازی صحنه جرم و گزارش پزشکی قانونی، پرونده برای رسیدگی به شعبه 10 دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در دادگاه چه گذشت؟
در ابتدای جلسه اولیای دم دو قربانی درخواست قصاص کردند.
سپس نوبت به متهم رسید و وی به جایگاه رفت اما در مقابل سؤال‌های قضات فقط سکوت کرد.
قضات از او پرسیدند آیا حرف یا دفاعی برای اعمال مجرمانه‌ات داری؟
متهم فقط گفت: «همه حرف‌هایم را در بازجویی‌ها گفته‌ام و دیگر حرفی ندارم.»
در پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.