رئیس جمهور دومین سفر خود را در فاصله یک ماه از سفر اول به سیستان بلوچستان در حالی آغاز می‌کند که مقصد این سفر دوشهر مهم زابل و چابهار اعلام شده است. اول آذرماه امسال بود که مسعود پزشکیان اولین سفر استانی دولت چهاردهم را با سفر به زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان کلید زد. سفری که علاوه بر دستاورهایی که برای مردم این استان از قبیل تصویب اعتبارات عمرانی به همراه داشت بازتاب داخلی و خارجی زیادی در رسانه‌ها به دنبال داشت که نشان از توجه دولت وفاق ملی به تحقق این شعار با تاکید بر مؤلفه وحدت ملی و همچنین توجه آن به مناطق و استان‌های کم برخوردار و کم‌تر توسعه یافته همچون سیستان و بلوچستان بود که دارای ظرفیت‌های عظیمی برای توسعه هستند.
افتتاح بخشی از بزرگراه زابل- زاهدان
روز جمعه ۲۱ دی‌ماه در مراسمی با حضور «مسعود پزشکیان» رئیس‌جمهور، بخشی از بزرگراه زابل- زاهدان افتتاح شده و به بهره‌برداری رسید. این بزرگراه به طول ۲۰۰ کیلومتر طراحی شده که برای تکمیل آن ۲۵ هزار میلیارد ریال (۲.۵ همت) اعتبار پیش‌بینی شده است.
با بهره برداری از این پروژه، بخشی از کریدور شمال- جنوب تکمیل شده و فاز دوم به سمت چابهار آغاز خواهد شد. تاکنون احداث و تکمیل ۲۳ کیلومتر از این مسیر طی مدت چهار ماه با ساخت ۳۱۰ دهنه پل بزرگ و کوچک اجرایی شده است. کاهش تلفات جاده‌ای، تسریع توسعه استان سیستان و بلوچستان و ایجاد آرامش و امید در منطقه، از جمله اهداف ساخت این آزادراه است. انجام هفت میلیون مترمکعب خاکبرداری، ۷۰۰ هزار تن آسفالت و عبور از چالش‌های سخت اقلیمی، از جمله ویژگی‌های ساخت این بزرگراه است.
اهمیت اقتصادی مکران جایگاه مکران در سیاست‌های کلی نظام
طی یک دهه اخیر رویدادهای ژئوپلتیکی در اقیانوس هند، از جمله ظهور پرقدرت‌تر چین، رقابت چین و هند و درگیری هند و پاکستان باعث شده اقیانوس هند و بخش غربی آن بیش از پیش در تجارت جهان مهم شود.در کنار اینها، اتفاقاتی که در خلیج فارس به عنوان نقطه‌ای محدود و آسیب پذیر در خلال جنگ و صلح روی داده و همچنین تحولات مهدم در حوزه هزینه تمام شده و ترانزیت، موجب شده ترتیبات اقتصادی منطقه به سمت سواحل و بنادر اقیانوسی دریدای عمدان (مکران) در حال حرکت باشد؛ به عبارت دیگر منطقه مَکُران می‌تواند شاهد یک توسعه اقتصادی دریامحور باشد که این می‌تواند به نفع تمام کشورهای منطقه مکران از جمله ایران تمام شود.
چابهار از معدود بنادر کشور است که طی دو سال اخیر و در اوج تحریم‌ها توانست روند مثبتِ بسیار خوبی را به لحاظ توسعه زیرساختی تجربه کند. چابهار در حال حاضر از لحاظ زیرساخت بندری مازاد ظرفیت دارد که به خوبی می‌تواند روند رو به رشد تقاضا برای مبادله کالا بین سه کشور اصلی مشارکت کننده در چابهار یعنی ایران، هند و افغانستان و سایر فعالیت‌های ترانزیتی را پوشش دهد.
همچنین به‌استناد بند الف ماده ۳۲ قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور، شورای عالی آمایش سرزمین، سند توسعه منطقه ساحلی مکران درافق ۱۴۱۵، که مبتنی بر مطالعات طرح ویژه توسعه و عمران منطقه ساحلی مکران مصوب دی‌ماه ۱۳۹۷ شورای عالی شهرسازی و معماری ایران است را تصویب نموده‌است واین سند درتاریخ ۱۳۹۹/۰۲/۲۰ ازسوی‌سازمان برنامه و بودجه به نهادهای ذیربط منعکس شده است. براساس این سند منطقه ساحلی‌مکران‌مشتمل بر پنج شهرستان چابهار، جاسک، سیریک، کنارک ومیناب در دواستانِ‌سیستان و بلوچستان وهرمزگان است ودارای قطب توسعه جاسک به‌عنوان بندر و پایگاه نیروی دریایی، هاب گاز، نفت‌و انرژی و منطقه آزاد تجاری صنعتی چابهار به عنوان بندرآزاد واسکله‌های با ظرفیت ایجاد مناطق صنعتی و حمل و نقل بین‌المللی است.
دراین سندتصریح شده‌است که منطقه مکران ظرفیت ایجاد انواع صنایع پتروشیمی، فولاد وصنایع بزرگ را دارد ومی‌تواند زمینه گسترده تولید و صادرات مجدد را فراهم سازد و توسعه برون‌زا که محتاج تجهیز منابع و سرمایه‌گذاری ملی و بین‌المللی‌است، عامل مهمی در توسعه منطقه مکران به شمار می‌آید و توسعه درون‌زا و برون‌زا به عنوان مکمل یکدیگرمی‌تواند توسعه‌متوازن و پایدارمنطقه را رقم بزند.
اهمیت توسعه سیستان و بلوچستان
توسعه سیستان و بلوچستان به عنوان یکی از استان‌های مرزی و استراتژیک ایران، نقش حیاتی در توسعه کلی اقتصاد کشور دارد. این استان با موقعیت جغرافیایی ویژه‌اش، هم‌مرز با کشورهای افغانستان و پاکستان، می‌تواند به عنوان دروازه‌ای برای تجارت و ارتباطات بین‌المللی عمل کند.
یکی از جنبه‌های مهم توسعه سیستان و بلوچستان، بهره‌برداری از منابع طبیعی و اقتصادی این استان است. این منطقه دارای منابع غنی از جمله معادن، کشاورزی و شیلات است که می‌تواند به افزایش تولید و اشتغال‌زایی کمک کند. به ویژه در بخش کشاورزی، با توجه به آب و هوای خاص منطقه و وجود زمین‌های حاصلخیز، می‌توان محصولات استراتژیکی مانند زعفران و خرما را تولید کرد.
علاوه بر این، توسعه زیرساخت‌ها در سیستان و بلوچستان می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی ساکنان و جذب سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی کمک کند. پروژه‌های حمل و نقل، مانند راه‌آهن و جاده‌های ارتباطی، می‌تواند دسترسی به بازارهای داخلی و خارجی را تسهیل کند و موجب رونق اقتصادی در این استان شود.
از سوی دیگر، توجه به مسائل اجتماعی و فرهنگی در این استان نیز ضروری است. با ایجاد فرصت‌های شغلی و بهبود سطح آموزش و بهداشت، می‌توان به کاهش فقر و نابرابری‌های اجتماعی کمک کرد. این امر نه تنها به توسعه پایدار سیستان و بلوچستان کمک می‌کند، بلکه به تقویت ثبات اجتماعی و امنیت در سطح کشور نیز می‌انجامد.
در نهایت، توسعه سیستان و بلوچستان به عنوان یک محور کلیدی در سیاست‌های اقتصادی ایران، می‌تواند به تحقق اهداف توسعه پایدار و افزایش توان اقتصادی کشور کمک کند و به عنوان یک الگوی موفق برای سایر مناطق کشور مطرح شود./ آرمان امروز