دکتر محمد طبیبیان، اقتصاددان در کانال تلگرامی‌‌‌اش نوشت: طرح انتقال پایتخت بار دیگر مطرح شده و البته این، «اوهامی زودگذر» است و با آمدن فصل بهار (و حل موقتی آلودگی‌‌‌هوا) به فراموشی سپرده می‌شود؛ اما این مدل تصمیمات نشانه اعتراف به شکست در اداره و برنامهریزی تهران است. اخیرا اعلام شده که برای انتقال پایتخت منطقه مکران در نظر است. دولت‌‌‌های قبل دلیجان و سمنان را هم مثال زده‌اند.
یکی از مقامات هم خواست برخی نهاد‌‌‌ها و سازمان‌‌‌ها را به شهرستان‌‌‌هایی منتقل کند که آسیب‌‌‌هایی هم ایجاد شد. «اوهام انتقال پایتخت» بیشتر اعتراف به شکست طولانی‌مدت در اداره و برنامهریزی یک شهر یعنی پایتخت است. مسوولان در دود و آلودگی ایجاد شده نفس‌‌‌تنگی گرفته و آرزوی انتقال به جایی با هوای پاکیزه‌تر دارند؛ اما این اوهام عملی نیست گویی ایده‌‌‌پردازان خبر ندارند دلیل تاریخی انتخاب این محل یعنی تهران که ابتدا دهی بوده بی‌نام و نشان چیست. تاریخ این انتخاب به زمان صفویه برمی‌گردد و در زمان آقا محمدخان قاجار عملی شد. به دلایل و سابقه آن نمی‌‌‌پردازم که جای بحث طولانی توسط تاریخدانان است؛ اما عرض می‌‌‌کنم ایده انتقال پایتخت اوهام زود‌گذری بیش نیست. طبق معمول سال‌های گذشته بهار که آمد و هوا با نسیم‌‌‌های موسمی بهتر شد، این ایده هم فراموش می‌شود؛ اما اینکه اخیرا مکران مطرح شده خود خبر سرگرم‌کننده‌ای است. می‌توان در اطراف این طنز گفت: شهر مهم منطقه مکران، چا‌‌‌بهار است. شهر و کلا منطقه مورد غفلت قرار گرفته، برای قرن‌‌‌ها از امکانات لازم زندگی متعارف و همراه با آسایش مردمش کم بهره بوده و در گوشه جنوب شرقی کشور قرار گرفته است.
تصور کنید کشوری که پایتختش در یک حاشیه دورافتاده از تمام کشور باشد. گویی قرار است حکومت‌‌‌گران به ته کشور در آن گوشه در کنار دریا رفته و با نگرانی به پشت سر نگاه کنند.