معماران این پروژه، قبل از شروع کار به بررسی طراحی‌های متداول ویلاهایی پرداختند که در این منطقۀ خوش‌منظره و خوش‌آب و هوا ساخته شده‌اند. آن‌ها مشاهده کردند که بیشتر این ویلاها، بیش از آنکه به مکان‌هایی مخصوص استراحت و تماشا شباهت داشته باشند، شبیه همان آپارتمان‌هایی هستند که در شهرها ساخته می‌شوند.
اما هدف این معماران متفاوت بود. آن‌ها به دنبال طراحی فضایی بودند که مرز میان انسان و طبیعت را از میان بردارد و احساسی واقعی از زندگی در کوهستان را به ساکنانش ببخشد؛ احساس آزادی و تعلیق در محیطی کاملاً متفاوت از محیط زندگی شهری.
برای دستیابی به این هدف، معماران سه مکعب طولی طراحی کردند که در امتداد زمین در جهات مختلف قرار گرفته‌اند و یک پلکان مدور مرکزی آن‌ها را به هم متصل کرده است. این طراحی باعث شد که سازه با شیب طبیعی زمین هماهنگ شود و همزمان تراس‌هایی در هر طبقه ایجاد شود که به منظره‌های متنوع منطقه مشرف هستند.
هر تراس به نوعی سقف فضای زیرین خود است و این طراحی، طبیعت را به بخشی درونی جدایی‌ناپذیر از ساختمان تبدیل کرده است. علاوه بر این، شکل نهایی ساختمان، هم از داخل و هم از بیرون، احساسی از معلق بودن در میان کوه‌ها را به ساکنان خانه و رهگذران می‌بخشد./ فرادید