پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری امریکا، برای خیلی از ایرانی ها دلهره آور بود. اینکه حضور او در کاخ سفید چگونه می تواند شرایط را برای کشور ما سخت تر کند، هنوز معلوم نیست. هرچند گفته می شود که ترامپ امسال با ترامپ دوره قبل بسیار تفاوت دارد اما خاطره خوشی از او در ذهن ایرانی ها باقی نمانده تا بتواند ذهنیت شان را نسبت به این حضور تغییر دهند.
تحریم ها و خروج از برجام بزرگترین ضربه هایی بود که او توانست بر ایران وارد کند و حالا سوال این است که ایران در برابر او باید چه کند؟ و سیاست های دولت چهاردهم در قبال دولت جدید آمریکا چه خواهد بود؟
این سوالات را از صادق زیبا کلام پرسیدیم. او معتقد است: «پزشکیان باید یک فداکاری بزرگ و تاریخی برای آینده ایران کند. همان کاری که مرحوم هاشمی رفسنجانی در سال ۶۷ کرد و جنگ را تمام کرد. آقای پزشکیان هم باید این فداکاری را کرده و دشمنی را تمام کنند. مستقل از اینکه آقای ترامپ در ماههای آینده چه سیاست هایی را در پیش ببرد».
زیباکلام البته یک ادعایی را نیز مطرح می کند که می تواند محل چالش و مناقشه باشد، او می گوید ما بودیم که دشمنی با آمریکا را شروع کردیم نه بالعکس.
مشروح گفتگوی خبرگزاری خبرآنلاین با صادق زیباکلام را بخوانید؛
********
*آقای زیباکلام! مهمترین پرسشی که در حال حاضر برای همه درباره دولت آقای پزشکیان مطرح است، این است که با آمریکا در دوران ترامپ چه می خواهند بکنند؟ پاسخ شما چیست؟
۴۶ سال است که آقای پزشکیان ها و آقای دکتر عراقچی ها و آقای دکتر ظریف ها همواره گفته اند که برای ما فرقی نمی کند که در آمریکا دموکرات ها بر سر کار باشند یا جمهوریخواهان؟ دموکرات ها در کاخ سفید باشند یا جمهوری خواهان؟ آقای جو بایدن در کاخ سفید باشد یا آقای ترامپ؟
بارها و بارها این را از مسئولان ارشد جمهوری اسلامی شنیده ایم که فرقی نمی کند چه کسی در امریکا بر سر کار بیاید. برای اینکه امریکا دشمن ماست، دشمن انقلاب اسلامی است، دشمن جمهوری اسلامی است، دشمن مردم ایران است، بنابراین هیچ فرقی نمی کند که کدام امریکایی و از کدام حزب رییس جمهور امریکا باشد. اما واقعیت این نیست.
یعنی تصور شما فرق دارد...
بله. این آمریکایی ها نبودند که دشمنی را با جمهوری اسلامی ایران آغاز کردند، این آمریکا نبود که از فردای پیروزی انقلاب اسلامی بنای دشمنی را با انقلاب اسلامی ایران و با جمهوری اسلامی ایران گذاشت. این ما انقلابیون بودیم که از فردای انقلاب اسلامی، آمریکاستیزی را در حقیقت به اصلی ترین گفتمان انقلاب اسلامی بدل کردیم.
آمریکایی ها، جمهوری اسلامی را به رسمیت شناختند اما این ما بودیم که به دلایل مختلف از جمله رقابتی که بین مارکسیست ها و اسلام گرایان رادیکال وجود داشت، با امریکایی ها دشمنی ورزیدیم. اسلام گرایان رادیکال برای اینکه نشان دهند مارکسیست ها حرفی برای گفتن ندارند و وقتی مساله آمریکا باشد اسلام گرایان مدرن و انقلابی، از مارکسیست ها به مراتب انقلابی تر هستند، دست به این کار زدند.
اگر مارکسیست ها شعار مبارزه با آمریکا را سر می دهند، ما سفارت آمریکا را اشغال می کنیم و آمریکایی ها را در برابر چشمان مردمان جهان به زانو در می آوریم. از این پس، ما به دلایل و مسائل داخلی خودمان به دنبال امریکاستیزی رفتیم.
هدف از انقلاب حاکمیت قانون، انتخابات آزاد و ...بود نه آمریکاستیزی
اینها هیچکدام جزو اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی نبود. کافی است که نگاهی به آرشیو و مدارک گسترده انقلاب اسلامی بکنیم، سخنرانی های امام، مصاحبه های سایر روحانیون و غیر روحانیون در دوران انقلاب را ببینیم. ببینیم که واقعا انقلاب برای چه رخ داد؟
مبارزه با حکومت محمدرضا پهلوی چه بود؟ برای آمریکاستیزی بود؟ یا برای حاکمیت قانون، نبود زندانی سیاسی، انتخابات آزاد و آزادی مطبوعات بود. اینها اهداف انقلاب اسلامی بود نه دشمنی با امریکا.
حالا به هر حال این دشمنی ۴۶ سال است که تداوم پیدا کرده و ضرباتی به منافع ملی ایران وارد شده است. به طبع، ما وقتی گفتیم مرگ بر آمریکا، وقتی گفتیم که می خواهیم هیمنه امریکا را بشکنیم، طبیعی است که آنها هم بیکار نمی نشینند. آمریکا هم در برابر اقداماتی که ما علیه این کشور می کردیم ، واکنش نشان می داد.
زیباکلام: اگر آمریکایی بودم به ترامپ رأی نمی دادم / پزشکیان باید فداکاری کند و به دشمنی با آمریکا پایان دهد
پزشکیان در یک موقعیت سرنوشت ساز قرار دارد و تاریخ او را قضاوت خواهد کرد
*شخص آقای پزشکیان چه باید کند؟
به نظر من الان آقای دکتر پزشکیان، در یک جای بسیار سرنوشت سازی قرار دارند. تاریخ در مورد ایشان قضاوت خواهد کرد که آیا می خواهند این دشمنی را همچنان ادامه دهند یا خیر؟ ما در این ۴۶ سال شاهد بودیم که هرگاه جریانات سیاسی که معتدل تر و میانه رو تر و واقع بین تر بودند، خواستند این دشمنی بین ایران و امریکا را مقداری تعدیل کنند، چگونه در داخل کشور تندروها و رادیکالها با آنها به مخالفت برخاستند و اجازه کار به آنها را ندادند. اولین حرکتی که برای جلوگیری از آمریکاستیزی، صورت گرفت در زمان جنگ و در دوران ریاست جمهوری مرحوم آقای هاشمی رفسنجانی بود.
آقای دکتر عطاالله مهاجرانی که الان از همه آمریکاستیزتر شده، خواست که حرکتی کند و بگوید آمریکا دشمن ما نیست و به گونه ای دشمنی را تعدیل کند. ما دیدیم که چگونه جلوی حرکت ایشان و کاری که می خواست بکند، گرفته شد.
دوران آقای خاتمی را که دیگر همه ما یادمان است که چقدر فشار روی آقای خاتمی بود که مبادا مقداری به سمت و سوی تنش زدایی برود و آن مساله گفت و گوی تمدنها هم جدی شود. در دوران آقای احمدی نژاد که خود بر آمریکاستیزی می دمید. در دوران آقای روحانی باز شاهد بوده ایم که چقدر فشار بر روی او قرار داشت که مبادا وقتی به نیویورک رفته، سلام علیکی با اوباما داشته باشد و مکالمه تلفنی که با اوباما داشت هم دیدیم که چقدر در داخل کشور مورد انتقاد انقلابیون قرار گرفت. این دشمنی همچنان ادامه پیدا کرده است.
خیلی از مسئولان نمی خواهند دشمنی با آمریکا ادامه پیدا کند
آقای پزشکیان اگر معتقدند که آمریکا ستیزی و دشمنی با این کشور به نفع ایران است بسیار خب، ۴۶ سال این سیاست ادامه پیدا کرد، از الان به بعد هم ادامه پیدا کند. اما من یقین دارم که خیلی از مسئولان جمهوری اسلامی واقعا نمی خواهند دشمنی با آمریکا ادامه پیدا کند. چون متوجه شده اند که چه بهای سنگینی داریم برای این دشمنی می پردازیم. اما هیچکدام جرات نمی کنند که بگویند این دشمنی باید به پایان برسد.
در عوض می گویند که ما دشمنی را شروع نکرده ایم و برای ما فرقی نمی کند که چه کسی در آمریکا رییس جمهور شده است. همین حرفهایی که آقای پزشکیان می زند. می گوید که ما خودمان را آماده کرده ایم و برای آمدن آقای ترامپ برنامه ریزی کرده ایم.
دلم می خواهد کسی از ایشان بپرسد که شما چه برنامه هایی ریختید؟ برای آب و گندم و بنزین و گاز و .. برنامه ریزی کرده اید؟ اساسا چه برنامه ریزی ای می شود کرد؟ به گمان من آقای پزشکیان باید تصمیم تاریخی برای نجات کشور بگیرند، برای آینده انقلاب خودشان را قربانی و فدا کنند. واقعا به این دشمن خاتمه بدهند.
*و فکر می کنید آقای پزشکیان این کار را خواهد کرد؟
ببینید، من چیزی که از دکتر پزشکیان شنیدم این بود که مساله بنزین و نفت و آب و برق و گاز و گرانی را مطرح کردند اما یقینا آقای پزشکیان نمی توانند که ندانند ریشه همه این مشکلات و بدبختی در این مبارزه ایدئولوژیک چپ گرایانه که میراث مارکسیست ها و کمونیست ها در دوران انقلاب بوده است. ولی من فکر می کنم که بزرگترین خدمتی که آقای پزشکیان به ایران و به نسل های آینده می توانند بکنند این است که به دشمنی با آمریکا خاتمه دهند.
ما نمی توانیم به مردم آمریکا دهن کجی کنیم. میلیون ها امریکایی به آقای ترامپ رای داده اند. من خودم به شخصه بارها گفته ام که ترامپ نژادپرست و ضد زن و ... است و در عین حال این را اضافه کرده ام که من به تصمیم مردم آمریکا احترام می گذارم. ولو اینکه اگر آمریکایی بودم به ایشان رای نمی دادم. این دیگر کمترین انتظاری است که مردم آمریکا از آقای پزشکیان دارند. آقای پزشکیان شما باید به انتخاب مردم آمریکا احترام بگذارید. درست است که با دیدگاههای سیاسی دونالد ترامپ مخالف هستید اما باید به این انتخاب احترام بگذاریم.
من اینقدر عقلم می رسد که آقای پزشکیان نمی تواند سفارت آمریکا را در خیابان طالقانی دایر کنند اما می توانند مقداری یخ ها را بشکنند. می توانند بگویند که من به ملت امریکا تبریک می گویم. باید از یک جاهایی این تابوشکنی شروع شود.
*در این چند روز که تعداد زیادی از سیاسیون از امکان ترک تخاصم با آمریکا در دوره جدید گفته اند، از تغییرات آقای ترامپ گفته اند. آیا واقعا ترامپ نسبت به ترامپ ۴ سال قبل، فرق کرده که بتوانیم حرف از ترک تخاصم بزنیم؟
اینکه ترامپ الان نسبت به ترامپ ۴ سال پیش چقدر تفاوت دارد، وزرای ایشان چه کسانی خواهند بود، یا ایشان این صمیمیت خود با نتانیاهو را تا کی می خواهد ادامه یابد و آیا عزم و اراده ای که بارها گفته اند جلوی ایران هسته ای را خواهم گرفت همچنان وجود دارد، همه مسائلی است که در آینده اتفاق خواهد افتاد.
عرض بنده این است که آقای پزشکیان باید یک فداکاری بزرگ و تاریخی برای آینده ایران کند. همان کاری که مرحوم هاشمی رفسنجانی در سال ۶۷ کرد و جنگ را تمام کرد. آقای پزشکیان هم باید این فداکاری را کرده و دشمنی را تمام کنند. مستقل از اینکه آقای ترامپ در ماههای آینده چه سیاست هایی را در پیش ببرد.