به گفته عضو هیات مدیره سندیکای صنعت مخابرات ایران، سرعت اینترنت ماهواره‌ای 100 مگابایت تا 150 مگابایت در ثانیه است و اگر قرار باشد این سرعت میان چندین واحد مستقر در طبقات یک ساختمان تقسیم شود کیفیت خود را از دست می‌دهد و استفاده از اینترنت فیبر نوری گزینه بهتری است.
مهرداد میراسماعیلی، عضو هیات مدیره سندیکای صنعت مخابرات ایران در تشریح کم‌و‌کیف کارآیی اینترنت ماهواره‌ای به خبرنگار ایلنا گفت: این فناوری به کشور ما وارد شده و برخی هم دارند از آن استفاده می‌کنند اما استفاده از آن قانونی نیست و می‌توان جایگاه آن را با فناوری‌هایی مانند وی‌پی‌ان و تلویزیون و رادیوی ماهواره‌ای مقایسه کرد و در واقع در ایران تنها شرکت ارتباطات زیرساخت است که به عنوان یک شرکت دولتی در زیرمجموعه وزارت ارتباطات مجوز قانونی برای برقراری ارتباطات بین‌الملل دارد و حتی شرکت مخابرات ایران و شرکت‌های خصوصی هم از این امکان در چهارچوب قانونی برخوردار نیستند.
وی افزد: تنها شرکت زیرساخت است که به همه اپراتورها اینترنت می‌دهد و هرگونه ترافیک خارج از زیرساخت غیرقانونی محسوب می‌شود. البته شرکت‌های SAP هم هاب‌های مرکزی در کشور ایجاد می‌کنند و به صورت نقطه به نقطه مکان‌های دورافتاده را به شبکه اینترنت وصل می‌کنند اما آنها هم در همان قالب نقطه به نقطه می‌توانند فعالیت داشته باشند نه فراتر از آن.
میراسماعیلی خاطرنشان کرد: مبدا فروش رسمی این فناوری به یقین داخل کشور نیست و تجهیزات آن هم مانند تجهیزات تلویزیون‌های ماهواره‌ای به صورت قاچاق وارد می‌شود.
عضو کمیسیون تحول، نوآوری و بهره‌وری اتاق بازرگانی تهران ادامه داد: علاوه بر اینها پرداخت هزینه‌ای برابر با 100 دلار (حدود 6 میلیون تومان) در ماه برای خرید این فناوری مقبول و مطلوب متوسط جامعه ایرانی نیست، ضمن اینکه فرآیند پرداخت دلاری هم پیچیدگی‌های منحصر به خود را دارد و غیرقانونی بودن استفاده از این فناوری نیز دردسرساز است؛ این رقم با هزینه استفاده از اینترنت پرسرعت در ایران قابل مقایسه نیست و هزینه استفاده از اینترنت پرسرعت در ایران برابر با حدود یک دهم هزینه استفاده از اینترنت ماهواره‌ای می‌شود، با این حال، تنها وجه تمایز اینترنت ماهواره‌ای نسبت به اینترنت پرسرعت داخلی این است که اینترنت ماهواره‌ای فیلتر نمی‌شود و همین فیلتر نبودن است که جذابیت ویژه‌ای به آن بخشیده، ضمن اینکه پینگ‌تایم اینترنت ماهواره‌ای بالاتر از اینترنت‌های دیگر است و این ضعف در کاربری‌هایی مانند بازی‌های آنلاین چالش‌ساز می‌شود.
وی اظهار کرد: اینترنت ماهواره‌ای در واقع برای اتصال نقاط دورافتاده به شبکه اینترنت راه‌اندازی شده و نه برای نقاط شهری و در جغرافیای پهناوری مانند امریکا، چین و کانادا با هدف پوشش سراسری کشور به کار می‌آید. اما فیلتر بودن اینترنت ایران است که به این فناوری برجستگی بخشیده و اگر دولت از شدت فیلترینگ بکاهد از جذابیت این فناوری در ایران به ویژه که گران هم هست، کاسته می‌شود. ضمن اینکه ممکن نبودن اعمال فیلترینگ در اینترنت ماهواره‌ای امنیت فضا را به میزان چشمگیری پایین می‌آورد.
میراسماعیلی یادآور شد: دولت برنامه اینترنت فیبر نوری را در دست اجرا دارد و این دستاورد سبب می‌شود اینترنت داخلی با پینگ‌تایم‌های کمتر و پهنای باند بالاتر در اختیار مردم باشد و مردم با انگیزه دسترسی به اینترنت با سرعت بالا به دنبال استفاده اینترنت ماهواره‌ای نباشند.
وی درباره امکان استفاده از اینترنت ماهواره‌ای به صورت اشتراکی توضیح داد: سرعت اینترنت ماهواره‌ای ۱۰۰ مگابایت تا ۱۵۰ مگابایت در ثانیه است و اگر قرار باشد این سرعت میان چندین واحد مستقر در طبقات یک ساختمان تقسیم شود کیفیت خود را از دست می‌دهد و استفاده از اینترنت فیبر نوری گزینه بهتری است.