بزرگترین سرمایه گذاری چینی ها در ترکیه

ورود بی وای دی، غول خودروسازی چین به ترکیه همراه با سرمایه گذاری کلان برای تولید خودروهای، برقی این پرسش را مطرح می کند که چرا شرکت یاد شده به بازار خودروی ایران ورود نمی کند؟ 

این شرکت چینی که حالا در بسیاری از کشورها اقدام به راه اندازی خطوط تولیدی کرده از سال 94 در ایران حضور داشته حال آنکه سال 97 همراه با اوج گیری تحریم ها خط تولید خود را متوقف کرد.

عدم رغبت این غول خودروسازی در ایران با توجه به حضورش در بازار ایران طی دهه 90 و از آن سو سرمایه گذاری کلان در ترکیه، سوالاتی را پیرامون مفاد خودرویی توافق نامه 25 ساله ایران و چین بوجود می آورد.

به رغم چنین توافقی که در دی ماه سال 1400 نیز اجرایی شد  ترجیح چینی ها برای سرمایه گذاری کشور ترکیه است و خواست آن ها در  ایران تنها تولید محصولات مونتاژی بدون انتقال فناوری و تکنولوژی است.

نمونه شرکت های خودروسازی که در ترکیه سرمایه گذاری کردند زیاد است، از جمله فیات و رنو.

 این دو شرکت در ابتدای دهه ۱۹۷۰ کارخانه‌های خود را در این کشور افتتاح و شرکت‌هایی مانند فورد، تویوتا و هیوندای از موقعیت ترکیه در چهارراه اروپا، آسیا و خاورمیانه استفاده کردند.

اصلا چرا بی وای دی از ایران خارج شد؟

هر چند تحریم های فراگیر یکی از دلایل اصلی خروج شرکت های خودروساز خارجی از ایران بود اما پیش از آن یعنی در دوره برجام که برخی شرکا و تولیدکنندگان خارجی بازگشتند و هیاهویی بر سر همکاری های جدید خارجی به پا شد، خودروسازان داخلی و سنگ اندازان شناخته شده در مسیر حضور خارجی ها در خودروسازی ایران، مانع از عقد قراردادهایی برای پایداری این مشارکت ها شدند.

به واقع سنگ اندازان خواهان حضور خارجی ها در همان حد و اندازه همکاری با شرکت های خصوصی بودند. یعنی تیراژ پایین بدون انتقال تکنولوژی و دست آخر فعالیت محدود.

قرارداد جامع همکاری 20 ساله ایران و چین که دی ماه سال 1400 اجرای آن آغاز شد می توانست حضور چینی ها در ایران را جدی تر کند.

 به نظر می رسد برای اصلاح صنعت خودرو نه عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای کمکی کرده  و نه قرارداد 25 ساله ایران و چین.