در فروردین ماه سال ۱۳۹۹ و در اوج بازدهی بورس بسیاری از مردم فکر می‌کردند که بازار سرمایه ایران به یک بازار پربازده و خوبی برای سرمایه گذاری تبدیل شده است و، چون دولت مردم را به صورت مستقیم به بورس دعوت کرده در آینده نیز از آن حمایت خواهد کرد.
اما در مرداد ماه سال ۱۳۹۹ و با ریزش تاریخی بورس مردم غافلگیر شده و بسیاری از بازدهی‌ها از بین رفته و سود‌ها به ضرر تبدیل شد، اما مدام با پالس‌های مثبت دولت و رئیس وقت سازمان بورس و کارشناسان و فعالان بازار سرمایه مردم باز هم در بورس ماندند در انتهای سال ۱۴۰۱ و با تدبیر وزیر اقتصاد دولت سیزدهم بسته‌ای برای رشد بورس نگاشته شد و تأثیر مثبتی نیز بر بورس گذاشت و شاخص کل سقف تاریخی سال ۱۳۹۹ را پشت سر گذاشت، اما به یک باره در تاریخ ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ بورس ریزشی شد و بعد‌ها مشخص شد دلیل ریزش سیاست دستوری نرخ خوراک پتروشیمی‌ها بوده است.
از تاریخ ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ تا به امروز، بورس ایران بدترین روز‌های خود را سپری کرده است، از جنگ غزه گرفته تا افزایش شدید نرخ بهره، باعث شده بورس ریزش داشته باشد، یکی از موضوعات مهم کاندیدا‌های انتخابات ریاست جمهوری موضوع بورس بوده که در زیر نظرات کاندیدا‌ها آمده است»
محمد باقر قالیباف نامزد انتخابات ریاست جمهوری معتقد است: «امروز برای چندمین بار در جلسه حضوری، دغدغه‌های فعالان ارشد بازار سرمایه را شنیدم. توجه به بازار اولیه در بورس و تأمین مالی نباید موجب غفلت از اهمیت بازار ثانویه شود. این بازار متأثر از بازار‌های پولی، مالی، واردات و صادرات و امثال آن‌ها است و تا سیاست‌های دولت در حوزه اقتصاد روشن نشود، وضعیت بورس نیز مشخص نمی‌شود.»
به گفته او، بازار سرمایه در ۳ روز درست نمی‌شود و نیاز به فعالیت مستمر یک ساله برای شکوفایی و رشد است. مهمترین نکته این است که قبل از هر چیز باید تلاش کرد که اقتصاد پیش بینی پذیر کنیم، در سال ۱۳۹۹ دولت مردم را به بورس دعوت کرد و در طی مدت کوتاهی شاخص کل چند برابر شد، بورس بهترین مکان برای تأمین مالی است. به گفته محمدباقر قالیباف، نکته آخر برای بورس این است که باید اصلاحات ساختاری در سازمان بورس و نهاد‌های مالی انجام شود تا نحوه بازارگردانی و سیستم معاملات نیز به حداکثر بازدهی برسد.
مسعود پزشکیان نیز معتقد است: «بورس اوراق بهادار بدترین دوران خود را در چهار سال گذشته سپری کرده است. مشکل بورس همان مشکل اقتصادی کشور است. دخالت ناروای دولت در کسب و کار‌ها و تحریم‌های بین‌المللی. قرار بود مشکل بورس سه روزه حل شود، اما بحران سه سال کامل ادامه یافت. برای حمایت از بورس نرخ خوراک صنایع را چند برابر کردند و مصوبه را دو ماه در کشوی معاون اول نگه داشتند تا نورچشمی‌ها فرصت کافی برای خالی کردن پرتفویشان داشته باشند. اینطور شد که سقوط بزرگ اردیبهشت ۱۴۰۲ شکل گرفت.»