مهار پرمصرف‌ها با کنتورهای هوشمند برق

ضابطه‌مند کردن میزان مصرف برق مشترکان پرمصرف خانگی با نصب یک میلیون و 300 هزار کنتور هوشمند برق، برای مشترکان خانگی که دارای مصرف بیش از دو برابر الگوی مصرف هستند.

از قرار معلوم، منازل ۱.۵ میلیون مشترک با بیشترین مصرف در مناطق گرمسیر یک به کنتور هوشمند مجهز می‌شود که سهم هر شرکت برای نصب کنتورها مشخص شده است.

درحال حاضر ۴۰ درصد انرژی برق کشور در مناطق عادی، ۴۰ درصد در مناطق گرمسیری یک و ۲۰ درصد در سایر مناطق کشور (دو تا چهار گرمسیر) بویژه مناطق گرمسیری چهار مصرف می‌شود.

۸۰ درصد مشترکان زیرالگوی مصرف، ۱۰ درصد بین الگو تا ۱.۵ برابر الگو، ۶ درصد ۱.۵ تا دو برابر الگو و 4 درصد بیش ازدو برابر الگو مصرف می‌کنند. براساس اعلام وزارت نیرو، ۲۲ میلیون از ۳۲ میلیون مشترک برق خانگی کشور در مناطق عادی قرار دارند.

این مناطق عموماً مرکز و شمال کشور مانند تهران، اصفهان، شیراز، مشهد، تبریز، کردستان و کرمانشاه را شامل می‌شوند.

درمنطقه گرم یک که حوزه جنوب کشور از قبیل خوزستان، بوشهر، هرمزگان، بخشی از سیستان و بلوچستان، بخشی از کرمان جنوب و بخشی از فارس جنوب را شامل می‌شود، چهار میلیون مشترک وجود دارد.

منطقه گرم دو درسراسر کشور پراکنده بوده و ۱۶۰ هزار مشترک را در خود جای‌داده است. درمنطقه گرم سه که منطقه کویری مرکز کشور از جمله قم، بخشی از کاشان و یزد را شامل می‌شود یک میلیون مشترک برق وجود دارد. اما درمنطقه گرم چهار که حوزه مرطوب و نیمه معتدل را به خود اختصاص می‌دهد و نیمه شمالی کشور اعم از گلستان، مازندران، گیلان و غیره را شامل می‌شود پنج میلیون مشترک برق وجود دارد.

براین ‌اساس بیشترین سهم انرژی برق کشور در مناطق عادی و گرمسیر یک بوده که معادل ۸۰ درصد انرژی مصرفی کل کشور است. از ناترازی 12 هزارمگاواتی بین تولید و مصرف برق به عنوان مشکل سال‌های اخیر صنعت برق یاد می‌شود. مشکلی که ریشه آن به عملکرد ضعیف دولت قبل درعدم سرمایه‌گذاری مناسب در توسعه نیروگاهی و بی‌توجهی به انرژی‌های تجدیدپذیر پیوند خورده است. درحال حاضر، نیاز برق مصرفی کشور بیش از ۷۲ هزار مگاوات بوده که ۵۴ هزار مگاوات از این رقم، توسط نیروگاه‌های حرارتی و بقیه توسط نیروگاه‌های برقابی، تجدیدپذیر، اتمی، مولدهای مقیاس کوچک و دیزل‌ها تولید می‌شوند. به عبارتی بیش از ۹۵ درصد برق کشور در نیروگاه‌های حرارتی تولید می‌شود.

هرچند که میزان تقاضای مصرف برق در روز به حدود ۴۵ هزار مگاوات رسید که نسبت به اوج بار تابستان جاری که میزان تقاضا ۷۳ هزار و ۵۰۰ مگاوات بود، ۲۸ هزار مگاوات کاهش یافته است. واقعیت این است که تفاوت مصرف برق در تابستان و زمستان در کشور بیش از ۳۲ هزار مگاوات است. ۳۲ هزار مگاوات معادل مصرف کشور مصر است. در این بین، مجموع ظرفیت نامی نیروگاه‌های منصوبه در شبکه سراسری برق کشور در حال حاضر به ۹۱ هزار و ۱۱۲ مگاوات رسیده که حدود ۸۲ درصد از این ظرفیت، معادل ۷۴ هزار مگاوات را نیروگاه‌های حرارتی تشکیل می‌دهند.

هم‌اکنون سالانه حدود یک میلیون مشترک به ۳۹ میلیون مشترک موجود در کشور اضافه می‌شود؛ چیزی حدود ۲.۵ درصد رشد در تعداد مشترکان برق. گو اینکه نرخ رشد مصرف برق در کشور حدود 5 درصد است. این رقم معادل افزایش دو برابری در میزان رشد تعداد مشترکان است.

شکی نیست که میزان تولید برق یا همان نصب نیروگاه‌ها در کشور از میزان مصرف در سال‌های قبل جا مانده است. زیرا ظرفیت تولید برق سالانه باید معادل 5 درصد افزایش می‌یافت، یعنی باید بیش از چهار هزار و ۵۰۰ مگاوات ظرفیت جدید برای پایداری شبکه برق ایجاد می‌شد.

اما آمارها بیانگر این است که در ۱۰ سال قبل سرمایه‌گذاری در صنعت برق متوقف شده است. اما چرا؟

چون «رضا اردکانیان» وزیر نیرو در دولت قبل گفته بود که ساخت نیروگاه برای جوابگویی به ۲۰۰ ساعت مصرف، توجیه اقتصادی ندارد و اینکه فقط نیروگاه بسازیم تا جوابگوی ۲۰۰ ساعت مصرف برق باشیم توجیه اقتصادی و اجتماعی ندارد و مسیر پایداری نیست!