روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: کارگزاران نظام اگر با چند شعار از قبیل اینکه با فساد واردات چای برخورد کردیم یا هر کسی در هر مقام و موقعیتی باشد به پرونده‌اش رسیدگی می‌شود، از این ماجرا عبور کنند و مثل بقیه فساد‌ها آن را به فراموشی بسپرند، مطمئن باشند در دادگاه وجدان عمومی محاکمه خواهند شد. مبلغ این فساد، بیش از یکصد و هفتاد هزار میلیارد /۱۷۰/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰ تومان یعنی درشت‌ترین رقم است. با چنین رقمی از اموال عمومی نمی‌توان بازی کرد.
مسئولان دولتی تصور نکنند با اعلام ضدیت خود با فساد می‌توانند مشکل فساد را حل کنند یا افکار عمومی را به این نتیجه برسانند که دیگر فسادی رخ نخواهد داد. مردم، کاری به این یا آن دولت ندارند. آنچه برای مردم و کشور مهم است اینست که ساختار اجرائی کشور از ریشه‌های فساد پاکسازی شود. وجود فساد‌های فروش خارج از ضوابط میوه، فساد نهاده‌های دامی، فساد فروش نفت خارج از مجرای وزارت نفت و حالا فساد واردات چای که در زمان دولت حاضر به اوج رسیده نشان داده‌اند که هنوز با ریشه‌های فساد برخورد نشده است.
حیف و میل شدن چنین رقم بزرگی از اموال عمومی، علاوه بر ضربه اقتصادی خسارتباری که به کشور می‌زند به معنای رشد فوق‌العاده فساد در کشور آنهم در بدنه دستگاه‌های دولتی است. حکمرانانی که خود را پیروان امیرالمؤمنین معرفی می‌کنند می‌دانند که آن حضرت برای ربودن خلخال از پای یک زن در قلمرو حکومتی اسلام چه فریادی برآورد و در برابر طمع برادر خود که خواستار سهم بیشتری از بیت‌المال بود چگونه او را از آتش جهنم بیم داد. این حضرات اگر می‌خواهند حکومت عدل علی را در این کشور پیاده کنند، چرا در برابر چنین فساد بزرگی سکوت کرده‌اند؟
رسانه ملی چرا در افشای فساد واردات چای پیشگام نشد؟ پیشگامی، پیشکش، چرا برای وارد ساختن فشار بر مسئولین جهت پیگیری جدی پرونده این فساد بزرگ هر روز گزارش‌های متنوع از رادیو و تلویزیون پخش نمی‌شوند؟ آیا بلعیده شدن نزدیک ۳/۵ میلیارد دلار اموال مردم توسط چند مفسد اقتصادی حتی به اندازه نوسانات قیمت مرغ که در زمان‌های خاص و براساس اراده مدیران رسانه ملی و اقتضائات سیاسی از صبح تا شب محور اخبار و گزارش‌ها قرار می‌گرفت اهمیت ندارد؟!
فکر نکنید مردم به این چیز‌ها توجه ندارند آقای رسانه ملی!دروغ و دوروئی و دزدی از زمان دولت‌های نهم و دهم نهادینه شدند و ریشه دوانیدند بطوری که مافیای فساد به دلیل یارگیری‌های گسترده، از مجموعه حکمرانان قوی‌تر شده است. بنابراین، برای ریشه‌کن ساختن فساد فقط یک راه وجود دارد و آن اینست که افرادی در مسئولیت‌ها قرار بگیرند که از مافیا قوی‌تر باشند.